ساکاتا

ساکاتا

ساکاتا

ساکاتا

۱۵ مطلب در شهریور ۱۳۹۷ ثبت شده است

جوش زیر پوستی زیر بغل در مردان

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۸:۱۷ ب.ظ

جوش زیر پوستی زیر بغل در مردان

جوش زیر پوستی ،جوش زیر پوستی دردناک،جوش زیر پوستی چیست،جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی،جوش زیر پوستی پیشانی،جوش زیر پوستی لاله گوش،جوش زیر پوستی بزرگ،جوش زیر پوستی روی بینی،جوش زیر پوستی بیضه،جوش زیر پوستی دردناک روی بینی،جوش زیر پوستی دردناک در ناحیه تناسلی،جوش زیر پوستی دردناک بینی

جوش زیر پوستی

به گزارش سایت جسارت جوش های زیر پوستی به دلیل اختلال عملکرد غدد چربی پوست ایجاد می شوند. معمولا غدد چربی با مقداری سبوم مسدود می شوند و این باعث تورم سطح می شود و بعد با خاراندن آن تبدیل به یک توده قرمز رنگ دردناک روی پوست می شود. پس هرگز این کار را انجام ندهید.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد جوش زیر پوستی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

جوش زیر پوستی یا آکنه چیست

بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد سباسه پوست می باشد که ازسنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل جوش زیر پوستی همرنگ پوست و گاهی جوش برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به جوشهای التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود وحتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد. محل این نوع از جوش و ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی در تنه می باشد. شدت این نوع از جوش از انواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت استجو. در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان جوش زیر پوستی صورت به موقع کم نمود واز ایجاد جای جوش روی صورت نیز پیشگیری نمود. مهمترین نکته در بیماری آکنه به جا گذاشتن فرورفتگی ها و برجستگی هایی برروی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات می باشد حتی گاهی جای جوش باقی مانده به شکل ضایعات قرمز یا قهوه ای روی پوست باقی می ماند. به همین علت درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، باید هر چه سریعتر انجام شود تا از ایجاد جای جوش و بد شکلی های صورت جلوگیری شود.

انواع جوش زیر پوستی

آکنه خفیف : این نوع شایعترین نوع از جوش زیر پوستی است و حدود ۸۰ درصد مبتلایان را تشکیل می دهد و خوشبختانه معمولا بدون هر گونه عارضه یا ایجای جای جوش با درمان های موضعی یا لیزر بهبود خواهد یافت. پاسخ درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه بسیار عالی است. آکنه متوسط : حدود ۱۰% افراد دچار نوع آکنه متوسط می شوند در این نوع از بیماری تعداد جوشهای متورم بیشتر از جوشهای سطحی است که تمایل به بزرگ شدن دارند و گاهی این جوشهای متورم و غیر چرکی به جوشهای متورم و چرکی تبدیل می شوند . اگر جوشها را فشار ندهیم یا آنها را از جا نکنیم پوست کاملاً سالم و طبیعی می ماند و با درمان های موضعی یا لیزر بدون ایجاد هرگونه جای جوش بهبود می یابد. درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه ضروری می باشد. آکنه شدید : درصد بسیار کمی از افراد دچار جوش زیر پوستی از نوع آکنه شدید می شوند و تعداد آنها از ۲ تا ۳ درصد تجاوز نمی کند و معمولا جوشها زیادتر و مقاومتر و به نواحی بیشتر بدن از قبیل وسط و حتی پائین پشت تا بالای بازوها گسترش می یابند. متاسفانه این نوع از ضایعات در صورت عدم درمان، ایجای جای جوش و بد شکلی های ناراحت کننده ای در صورت می گردند بنابراین باید هر چه سریعتر این ضایعات تحت درمان قرار گیرد. برای درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، علاوه بر کرم های موضعی معمولا داروهای خوراکی نظیر رواکوتان و برخی آنتی بیوتیک ها نظیر داکسی سیکلین لازم است. در گروهی از موارد در صورت عدم مصرف رواکوتان می توان از لیزر نیز استفاده کرد.

دلایل ایجاد جوش زیر پوستی

_ یکی از دلایل لوازم آرایشی هستند. استفاده از کرم پودر، ضد آفتاب و مرطوب کننده های سنگین باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شود. _ از ور رفتن با جوش های سر سفید و سر سیاه پرهیز کنید چون باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شوند. _ در دوران قاعدگی تغییرات هورمونی در بدن باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شود. _ بهترین راه درمان این جوش ها ور نرفتن با آن هاست. زیرا با این کار التهاب را دو برابر می کنید و باعث می شوید جای جوش در طولانی مدت روی پوست باقی بماند. به محض این که متوجه جوش ها شدید از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها خاصیت ضد التهاب و ضد میکروب دارند و باعث می شوند جوش های زیر پوستی هر چه زودتر درمان شوند. در ضمن محصولاتی استفاده کنید که حاوی اسید سالیسیلیک باشد زیرا قرمزی پوست را می گیرد و سطح PH پوست را تنظیم می کند. اکنون که دانستیم جوش های زیر پوستی چه هستند و چگونه ایجاد می شوند باید به فکر درمان ای خانگی برای آن ها باشیم.

عوامل موثر در جوش زیر پوستی

۱- سن : جوشهای آکنه بیشتر در سنین جوانی و بلوغ دیده می شود . ۲- ارث : عوامل ژنتیک می تواند در ایجاد جوشهای زیر پوستی صورت از نوع آکنه موثر باشند . ۳- عوامل هورمونی و غددی: هورمون تستوسترون (هورمون مردانه ) عاملی است که باعث تحریک ترشح غدد سباسه پوست شده و این چربی های اضافی منافذ پوست را می بندند و در نتیجه آکنهبه وجود می آید به همین دلیل پسران دچار جوشهای شدیدتر می شوند . عوامل هورمونی یکی از مهمترین علل زمینه ساز جوش صورت به خصوص در زنان و دختران می باشد ۴- عدم رعایت اصول بهداشت فردی معمولاً در ایجاد جوشها موثر است . ۵- آب و هوا : آب وهوا تا حدودی بر جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه اثر می گذارد و معمولاً در هوای سرد شخص بیشتر دچار ناراحتی جوشهامی گردد تا هوای گرم . جوشها در تابستان قدری بهبود می یابد ۶- شغل : بعضی مشاغل موجب تشدید جوش ها می شوند . مثلاً کوره پزها و نانواها ، هنگام کار کردن گرمشان می شود و عرق می کنند و مجرای پیاز مو بسته می شود و سبب تشدید آکنه می گردد. ۷- تغذیه : گر چه در ایجاد جوشها و آکنه عوامل دیگر تاثیر بیشتری دارند ولی عده ای از متخصصین برآنند که استفاده از موادی مانند آجیل ، شکلات و چاشنی ها باعث تحریک و فعالیت غدد چربی شده و می توانند در ایجاد بیمارینقش داشته باشند . ۸- نابسامانی های روانی : جوشهای صورت و بدندر افرادی که به طور مکرر دچار استرس و اضطراب می باشند بیشتر از کسانی که از یک روحیه آرام برخوردارند، دیده شده است .

درمان جوش زیر پوستی

البته برخی موارد جوشها و آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا جوش زیر پوستی صورت و آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشار روی پوست، صابونها، گرما ورطوبت ، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود. در درمان جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه، اقدامات گوناگونی نظیر استفاده از کرم های موضعی، صابون، محلول های حاوی آنتی بیوتیک و همچنین فتوتراپی و لیزر کاربرد دارد. معمولا نتایج مناسب درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع نیازمند صبر و حوصله و پیگیری فراوان است.

درمان جوش زیر پوستی با کمپرس گرم

یک عدد حوله پنبه ای گرم را در آب گرم قرار دهید. سپس آب آن را بچلانید و تا گرم است روی جوش قرار دهید. بعد از چند دقیقه چرک جوش بیرون می آید. این کار را چند مرتبه تکرار کنید تا چرک جوش کاملا بیرون بزند. این کار را تا ۳ مرتبه در روز و با فاصله ۲ ساعته می توانید انجام دهید. هنگام استفاده از کمپرس گرم می توانید از چای کیسه ای سبز هم استفاده کنید. زیرا تانن موجود در چای سبز التهاب را کاهش می دهد. هنگام استفاده از کمپرس گرم می توانید از روغن های مفیدی که خاصیت درمانی دارند هم استفاده کنید. مثل روغن بابونه یا روغن گل همیشه بهار.

کاهش جوش های زیر پوستی

جوش های زیرپوستی بیشتر روی پوست هایی با جنس چرب ایجاد می شوند. پس اولین کاری که برای کم کردن آنها می توانید انجام دهید، کم کردن یا از بین بردن چربی پوست است. برای این کار می توان از صابون های مخصوص اسیدی یا در مواردی تونرهای شستشو دهنده پوست استفاده کرد. گاهی خوردن مواد خوراکی خاصی باعث ایجاد جوش های زیرپوستی می شود. مثلا غذاهای خیلی چرب یا با روغن زیاد، برخی مغزها مانند گردو و فندق و بالاخره شکلات ها و شیرینی ها. شاید باعث تعجبتان شود اما بودن در محیط پر از استرس و نگرانی باعث می شود جوش ها در یک مکان خاص تجمع کنند. خیلی از ما تجربه شب امتحان، استرس آن و جوش های فردایش را داشته ایم. بهترین راه حل این است که استرستان را کنترل کنید. اگر هم جوش زدید، آنها را دستکاری نکنید.. مصرف ویتامین ها، روش خوبی برای کاهش جوش هاست. سعی کنید از منابع غذایی ویتامین B و C و مکمل آنها استفاده کنید. داروهایی که در آن ترکیب های بنزول پروکساید یا سالسیلات اسید وجود دارد، تا حد زیادی باعث از بین رفتن باکتری ها می شوند که عامل ایجاد جوش های زیرپوستی هستند اما مصرف این داروها حتما باید زیرنظر پزشک انجام شود. اگر جوش های زیرپوستی دارید، بهتر است تمام محصولات آرایشی– بهداشتی ای که استفاده می کنید، oil free یا فاقد چربی باشد.کمپرس آب گرم برای مدت ۱۰ دقیقه روی پیشانی و شقیقه ها و بعد گذاشتن یخ، پیشنهاد دیگری است که ظاهرا به جوش های زیرپوستی شوک وارد می کند. بعد از آن استفاده از پمادهای هیدروکورتیزون- در صورت نداشتن حساسیت– توصیه می شود.

درمان جوش زیر پوستی با کمپرس یخ

چند عدد یخ را داخل حوله خشک قرار دهید و روی صورت بمالید تا التهاب پوست از بین ببرد. این کار را می توانید حداقل ۳ مرتبه در روز انجام دهید.

درمان جوش زیر پوستی با روغن درخت چای

یک دهم روغن درخت چای را با نه دهم آب مخلوط کنید.و با استفاده از یک پنبه، روی جوش ها بمالید. به مدت 10 دقیقه ،صبر کنید و بعد با آب گرم ولرم شستشو دهید و سپس یک مرطوب کننده ملایم را بمالید. این کار را سه بار در روز تکرار کنید. برای پوست های حساس،میتوانید به جای آب،از آلوئه ورا استفاده کنید.

درمان جوش زیر پوستی با آب لیمو

لیمو ترش یک داروی قابض طبیعی است که به راحتی منافذ را منقبض می کند و اسید سیتریک موجود در آن جوش ها را خشک می کند. آب لیمو را بگیرید. پارچه تمیزی را آغشته به آبلیمو کنید و روی جوش ها بمالید. بعد از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه با حوله سرد مرطوب صورت را پاک کنید. این کار را می توانید ۳ مرتبه در روز انجام دهید.

درمان جوش زیر پوستی با شیر

با استفاده از یک پنبه،شیر را به جوش های زیر پوستی خود بمالید،و بعد از ده دقیقه با آب ولرم شستشو دهید. این کار را سه بار در روز تکرار کنید. تا زمانی که جوش ها بیرون بیایند. همچنین میتوانید یک تکه نان را در شیر داغ خیس کنید و سپس درون یک پارچه قرار دهید و آن را برای چند دقیقه روی جوش بگذارید.این کار را دو بار در روز تکرار کنید.

درمان جوش زیر پوستی با سیب و عسل

سیب و عسل بهترین ترکیب برای درمان جوش های زیر پوستی است. عسل یک مرطوب کننده، آنتی باکتریال و ضدعفونی کننده طبیعی است که باکتری های بیماری زای روی پوست را از بین می برد. علاوه بر این ها عسل پوست را نرم و تغذیه نیز می کند. از طرف دیگر سیب به دلیل دارا بودن مالیک اسید پوست را سفت و محکم می کند. پوست را با عسل بمالید و بعد از ۱۰ دقیقه با آب بشوئید. یا یک عدد پوره سیب را با یک قاشق غذاخوری عسل ترکیب کنید به پوست بمالید و بعد از ۱۰ دقیقه با آب گرم بشوئید. این کار را می توانید ۲ مرتبه در روز انجام دهید.

فواید و خواص عسل و دارچین برای پوست و شقاق و مو

مضرات و خواص سیب در لاغری و بدنسازی و در دوران بارداری

درمان جوش زیر پوستی با نمک سولفات

یک قاشق چای خوری نمک سولفات را با نصف فنجان آب داغ مخلوط کنید،تا زمانی که نمک کامل در آب حل شود. سپس اجازه دهید تا مایع کمی خنک شود.و بعد با استفاده از یک پنبه روی جوش ها بمالید. اجازه دهید تا خشک شود.و بعد از خشک شدن با آب گرم بشویید. این کار را 2 یا 3 بار در روز تکرار کنید،تا زمانی که جوش ها از زیر پوست بیرون بیایند.

درمان جوش زیر پوستی با سرکه سیب

سرکه سیب به عنوان ضدعفونی کننده طبیعی پوست را تغذیه و سفت می کند. سرکه سیب سرشار از اسید سیب است بنابراین آن را با آب کمی رقیق کنید. (یک سوم سرکه سیب و دو سوم آب) سپس پنبه را آغشته به محلول کنید و به پوست بمالید. این کار را یک مرتبه در روز می توانید انجام دهید.

طرز تهیه و خواص سرکه سیب برای مو لاغری پوست شوره سر

درمان جوش زیر پوستی با سیاه دانه

توصیه متخصصین طب سنتی در این باره این است که مقداری روغن کنجد و پودر سیاه دانه را به صورت یک ماک تهیه کرده و روی پوست خود بمالید و اجازه دهید به مدت 10-15 دقیقه روی پوست بماند و بعد از آن صورت خود را با آب ولرم بشویید. اگر این عمل را به مدت 10-15 روز به صورت مداوم و منظم ادامه دهید تاثیر مثبتی خواهید دید.

مضرات و خواص سیاه دانه برای لاغری و ریزش مو و در بارداری

درمان جوش زیر پوستی با الکل

یکی از سریع ترین و ایمن ترین راه ها برای درمان جوش الکل است زیرا الکل ضد باکتری، ضد میکروب و ضد التهاب است. پنبه را آغشته به الکل کنید و به پوست بمالید. بعد از ۱۰ دقیقه با آب سرد بشوئید، خشک کنید و مرطوب کننده بزنید.

درمان جوش زیر پوستی با خمیر دندان

خمیر دندان می تواند التهاب و درد جوش ها را از بین ببرد. البته بهتر است از خمیردندان نعنایی استفاده کنید زیرا نعناع ضد التهاب است و التهاب و درد را از بین می برد. روش استفاده به این شکل است که مقداری خمیردندان روی جوش بمالید و بگذارید تا صبح بماند. سپس با آب سرد بشوئید.

درمان جوش زیر پوستی با آلوئه ورا

آلوئه ورا ضد باکتری و سرشار از آنتی اکسیدان است. آلوئه ورا می تواند سلول های زیر پوست ملتهب را بازسازی کند. ژل آلوئه ورا را به پوست بمالید و صبح روز بعد با آب بشوئید.

درمان جوش زیر پوستی با دارچین

دارچین حاوی ماده ای ضد میکروب به نام سینامالدهید است که پوست را تسکین می دهد. یک قاشق چای خوری عسل را با مقدار کمی دارچین ترکیب کنید و روی جوش بزنید. بعد از این که مواد روی پوست خشک شد آن را با آب سرد بشوئید. این کار را می توانید ۳ مرتبه در روز تکرار کنید.اگر جوش های شما با این روش ها درمان نمی شود حتما به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید : جوش سر سیاهجوش چرکی

  • سنگچول عزیزی

علت تهوع قبل از قاعدگی

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۱۰:۲۶ ق.ظ

علت تهوع قبل از قاعدگی

تهوع ,تهوع سارتر,تهوع و استفراغ,تهوع بارداری,تهوع شبانه در بارداری,تهوع صبحگاهی,تهوع در کودکان,تهوع و سردرد,تهوع حاملگی,تهوع و استفراغ بارداری

تهوع , تهوع و استفراغ , تهوع بارداری , تهوع شبانه در بارداری

توضیحاتی در مورد تهوع

وقتی تهوع به‌وجود می‌آید راهی برای فرار از آن وجود ندارد. این احساس یکی از علائم همیشگی بیماری حرکت (Motion sickness) و آنفولانزا و همینطور یکی از عوارض جانبی و متداول شیمی درمانی است. همیشه یک علت مشخص و قابل تشخیص برای حالت تهوع وجود دارد- چیزی مثل تهوع بارداری یا زیاده روی در نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی. با این وجود، برخی اوقات علت اصلی تهوع چندان آشکار نیست و به بررسی‌های کاملی نیاز دارد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تهوع صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تهوع چیست

تَهَوُّع احساس بالا آوردن غذا و به هم خوردن دل. نوعی احساس است همراه با حرکت معکوس اندامهای گوارشی که معده برای بیرون‌راندن چیزی که در داخل آن است، انجام می‌دهد. در این حالت انسان وادار به استفراغ می‌شود

دلایل تهوع

این حالت در بسیاری از بیماری‌ها و ناراحتی‌های بدن دیده می‌شود مانند مشکلات گوارشی، مسمومیت، عفونتها به خصوص عفونت‌های روده‌ای، عارضه جانبی بسیاری از داروها، مشکلات گوش میانی و سرگیجه، بیماری‌های کبد، اختلالات مغز و دستگاه عصبی مرکزی.

درمان تهوع

برای درمان این حالت اگر علت اصلی قابل درمان نباشد از آنتی‌هیستامینها، بوتیروفنونها ، آنتاگونیست‌های گیرنده سروتونین مانند اندانسترون یا متوکلوپرامید استفاده می کنیم. در حاملگی از ویتامین ب۶ نیز استفاده می‌شود.

استفراغ چیست

استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش * خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس‌های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد. استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد. استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند. معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است. استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است

تهوع و اضطراب

استفراغ می‌تواند یکی از علائم رایج اضطراب و نگرانی باشد. اتفاقی که در چنین شرایطی می‌افتد به این شکل است: وقتی شما در گیر و دار یک وحشت زدگی یا حمله پانیک (Panic attack) هستید، بدن شما به حالت ” جنگ یا گریز” تغییر حالت می‌دهد. آدرنالین وارد جریان خون شما می‌شود و شما را برای روبه‌رو شدن با دشمن شناخته شده خود یا پا به فرار گذاشتن آماده می‌کند. در همین حال، فعالیت‌های بدنی مثل گوارش بطور مجازی متوقف می‌شوند و به دنبال آن سموم خاصی در بدن انباشته می‌شوند. در نهایت، علائم و نشانه‌های شیمیایی به مغز می‌رسند و موجب به‌وجود آمدن احساس حالت تهوع در شما می‌شوند.

تهوع و مشکلات معده

استفراغ و دردهای شکمی علائم نشان دهنده یکی از مشکلات معده هستند. الیزابت هالت- دستیار استاد مشاور پزشکی در مدرسه پزشکی دانشگاه دوک- می‌گوید: ” این علائم می‌توانند پرچم قرمزی برای یکی از مشکلات جدی مرتبط با دیابت نوع ۱ باشند “. کتواسیدوز دیابتی زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های گرسنه ی انرژی( که قند مورد نیاز خود را به دلیل تولید نشدن انسولین کافی در بدن دریافت نمی‌کنند) آغاز به سوزاندن چربی برای تامین سوخت مورد نیاز خود می‌کنند و باین ترتیب سطوح بالایی از ماده‌ای شیمیایی به نام ” کتون‌ها ” در ادرار و خون تولید می‌شود. در نتیجه فرد احساس ناخوشایندی را تجربه می‌کند و وقتی دچار کتواسیدوز می‌شود، حالت تهوع را تجربه می‌کند. این شرایط بویژه در افرادی که از بیماری دیابت خود آگاهی ندارند یا علائم هشدار دهنده آن مثل تشنگی بیش از اندازه و تکرر ادار را نمی‌شناسند می‌تواند منجر به کما یا مرگ شود.

تهوع و اختلال هورمونی

این اختلال هورمونی نشان دهنده این است که غده‌های آدرنال یا فوق کلیوی شما- که درست در بالای کلیه‌ها قرار گرفته اند- قادر به تولید مقادیر کافی از برخی هورمورن‌های مشخص نیستند. یکی از علت‌های نارسایی غدد فوق کلیوی عبارت است از بیماری آدیسون. این بیماری نوعی بیماری خودایمنی است که به غدد فوق کلیوی آسیب رسانده و تولید کورتیزول( هورمونی حیاتی برای رشد)، سوخت و ساز و دیگر عملکردها را محدود می‌کند. چطور می‌توانید تشخیص بدهید که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نمی‌کنند؟ دکتر هالت می‌گوید: علائم نشان دهنده این مشکل جسمی عبارت است از تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن و درصورت تداوم می‌تواند منجر به افت زیاد فشار خون و قرار گرفتن شما در حالت شوک شود. افراد مبتلا به نارسایی غدد فوق کلیوی که این نشانه‌ها را در خود مشاهده می‌کنند باید سریعا تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند. این شرایط بدون درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.

تهوع و حمله قلبی

حتی اگر در قفسه سینه خود احساس درد نمی‌کنید اما به حالت تهوعی یا احساسی ناخوشایند در شکم خود دقت کنید. این علائم می‌تواند به معنای آن باشد که شما در معرض حمله قلبی قرار دارید. آمن بنیامینوویتز- متخصص بیماری‌های قلبی عروقی در مرکز قلب منهتن واقع در نیویورک- میگوید: این علائم قلبی که شیوع کمتری هم دارد در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. او بیمارانی داشته است که با علائمی مانند رفلاکس اسیدی مراجعه کرده‌اند و درواقع از حملات قلبی رنج می‌برده‌اند. بنابراین کنترل‌ها و معاینات پزشکی بسیار حائز اهمیت است. او می‌گوید: برخی اوقات علائم نشان دهنده حمله قلبی دردهایی مثل درد شکمی یا درد در قسمت میانی شکم فوقانی است. حمله قلبی دردی شدید و دردناک ندارد بلکه چیزی شبیه به احساس ناراحتی یا سنگینی یا حتی سوءهاضمه می‌تواند علائم چنین شرایطی باشد.

درمان سریع تهوع

راه‌هایی برای درمان فوری استفراغ از این قرارند: دستشویی اگر حالت تهوعی دارید قبل از مصرف هر دارویی به دست‌شویی بروید. گاهی اوقات دلیل حالت تهوعی و درد دل در افراد مختلف نیاز به اجابت مزاج است. آب و مایعات اغلب اوقات حالت تهوعی با استفراغ همراه است. استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می‌شود. وقتی بدن دچار کم‌آبی شود، حالت تهوعی شدیدتر می‌شود. نوشیدن نعناع، بابونه و یا چای زنجبیل با عسل اثر مثبتی در کم شدن حالت تهوعی دارند.بدن برای حفظ انرژی نیاز به مواد مقوی دارد، خوردن غذایی شیرین و مطلوب به حفظ انرژی کمک می‌کند. البته غذا باید هضم آسانی داشته باشد. غذاهای تند، چرب یا بسیار شیرین، مناسب نیستند. در حالت تهوعی از خوردن لبنیات هم پرهیز کنید چرا که لبنیات باکتری‌هایی طبیعی دارند که ممکن است با معده سازگار نباشند. غذاهایی که بوی تند و شدیدی دارند یا زیاد چرب هستند، حالت تهوعی را بدتر می‌کند. غذاهایی مانند سیب زمینی له شده، پلوی سفید مخصوصا کته یا رشته فرنگی به آرام کردن معده و درمان حالت تهوعی کمک می‌کنند. خوردن پلوی کته با برنجی که خوب شسته شده و نیم ساعت خیس خورده است، مفید است.خوردن شربت نوشابه؛ مایع غلیظی که طعم کولا می‌دهد. زمانی که نوشیدنی کولا در دسترس نیست و فرد بیمار تمایلی به خوردن غذا نیز ندارد، خود نوشابه می‌تواند مفید باشد. نوشابه قند بالایی دارد اما هر بار پیش از نوشیدن باید آن را تکان داد که گازش خارج شود. جوش شیرین جوش شیرین را باید در یک لیوان آب ولرم حل کرد و نوشید. این نوشیدنی کمک زیادی به درمان حالت تهوعی می‌کند. 

درمان خانگی تهوع

نوشیدن سرکه سیب به درمان این حالت کمک می کند. دو قاشق سرکه سیب را باید با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرد و نوشید. پروتئین وعده‌های غذایی که بیشتر حاوی غذاهای پر پروتئین هستند نسبت به مواد غذایی حاوی کربوهیدرات طبق تحقیقات برای کاهش این حالت بهتر هستند. اگر دچار این حالت هستید بهتر است به جای استفاده از غذاهای کربوهیدراتی مثل سیب زمینی سرخ شده، مرغ کبابی ساده را جایگزین کنید. چای نعنا نوشیدن چای نعناع. چای نعناع در تسکین فوری این حالت بسیار مؤثر است. یک قاشق کامل برگ خشک نعناع را در آب جوش ریخته شود و بعد از نیم ساعت می‌توان آن را صاف کرد ولی خوردن برگ‌های نعناع همراه با چای نیز کمک امدادی به درمان این حالت است. دارچین براساس یک تحقیق انجام یافته در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که دارچین می‌تواند به کاهش این حالت ایجاد شده بوسیله درد قاعدگی کمک کند. دارچین معمولا در کلوچه‌ها و نانهای معطر به عنوان یک طعم دهنده استفاده می‌شود زنجبیل خوردن زنجبیل برای کاهش این حالت خوب است. برای کنترل این حالت بین یک تا چهار گرم زنجبیل در روز می‌تواند خورده شود ولی در دوران بارداری مصرف زنجبیل هیچ‌گاه نباید از یک گرم در روز بیشتر شود. زنجبیل را می‌تواند با چای یا دمنوش نیز مصرف کرد.استنشاق بوی لیمو ترش تازه و یا سایز مرکبات در تسکین این حالت مفید است. خوردن لیمو ترش خصوصاً به شکل یخ‌زده نیز خوب است. کمپرس سرد قرار دادن کمپرس سرد پشت گردن در حالت درازکش، باعث بهتر شدن این حالت می‌گردد. استراحت بدن برای مبارزه با باکتری یا ویروس موجود در معده به انرژی نیاز دارد بنابراین استراحت لازم است. فردی که دچار این حالت است بهتر است دراز بکشد و از انجام ورزش و حرکت زیاد خودداری کند. خواب مفید است. فرد بیمار ممکن است بعد از بیدار شدن از خواب احساس بهتری داشته باشد یا همچنان این حالت ادامه داشته باشد اما حداقل در این بین رنج نکشیده است.

تهوع و استفراغ

جلوی استفراغ را نگیرید، استفراغ راه بیرون آمدن باکتری یا ویروس از معده است و پاکسازی است. اگرچه استفراغ ممکن است ناراحت کننده باشد ولی به بهبود بیماری کمک می‌کند. برای حفظ آرامش هنگام خواب، میتوان یک سطل را در دسترس فرد بیمار قرار داد. اگر این حالت خیلی شدید و ناراحت کننده باشد، می‌توان از داروهای ضد تهوع استفاده کرد.

تهوع در صبح

اگر فردی صبح از خواب بیدار شد و این حالت را داشت، می‌تواند مقداری نوشابه را کم کم بنوشد یا چوب شور خشک، غلات خشک، نان تست خشک را کم کم بخورد. خوردن این خوراکی‌ها در طول روز، این حالت را کنترل کرده و به درمان کمک می‌کنند.

خوراکی هایی برای تهوع

بیسکوییت همان‌طور که در بالا گفته شد، در هنگام این حالت باید خوراکی‌های سبک و ساده خورده شود. بیسکوئیت از جمله این خوراکی‌هاست اما نباید در خوردن آن زیاده‌روی کرد. غذا های ساده با فیبر بالا خوردن این مواد غذایی می‌تواند مواد شیمیایی که محرک این حالت هستند را از بدن خارج کند. خوردن سبزیجات و میوه‌های خام مانند سیب و هویج می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. آجیل خوردن مواد کم حجم و سرشار از پروتئین مانند گردو و بادام زمینی انرژی از دست رفته را به بدن فرد بیمار باز می‌گرداند و حالت تهوع را کمرنگ‌تر می‌کند. موز موز علاوه بر فیبر بالا حاوی پتاسیم است که علائم این حالت را بهبود می‌بخشد.

تهوع و رایحه درمانی

برخی اعتقاد دارند که رایحه درمانی می‌تواند به کاهش این حالت کمک کند و چندین نوع رایحه مختلف از جمله لیمو، اسطوخودوس، بابونه، میخک و پرتقال توصیه شده است. بعضی تحقیقات هم دریافتند که بخصوص اثر رایحه درمانی نعناع می‌تواند تهوع را رفع کند. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۲ نشان داد که ایزوپروپیل الکل بر اساس رایحه درمانی در کاهش تهوع موثر بود اما هیچ مدرکی برای روغن نعناع موجود نبود. نویسندگان تحقیق نتیجه گرفتند که رایحه درمانی مفید است اما نسبت به داروی ضد تهوع اثر کمتری دارد.

نکاتی در مورد رفع تهوع

هنگام داشتن این حالت از باید خوردن غذاهای فناوری شده همانند چیبس، همبرگر، شیرینی، دونات، کنسرو، نان سفید، غذاهای سرخ شده یا غذاهای چرب و شور خودداری کرد. اگر تهوع همراه با استفراغ باشد باید بدن بوسیله خوردن وعده‌های کوچک آب بصورت منظم آبرسانی شود. خوردن غذاهای شور یا نوشیدن یک نوشیدنی قندی بدون گاز می‌تواند به جایگزینی قندها و نمکهای از دست رفته با استفراغ ضروری است. سوپ ساده سبزیجات، داغ خورده شود. عرق کردن هنگام خوردن سوپ داغ، نشانه خوبی برای بهبودی است. استفاده از مواد مخدر، الکل و کافئین باعث تحریک بیشتر معده شده و حالت تهوع را بدتر می کند. فردی که دچار احساس تهوع شده است باید از قرار گرفتن در محیط‌های گرم، دم کرده پرهیز کند. بودن در هوای خنک و تازه احتمال شدیدتر شدن حالت تهوع را کاهش می‌دهد. وعده‌های غذایی باید حجم کم داشته باشند. 6 تا هشت وعده کوچک در روز و یک میان وعده پیش از خواب، مفید است. بعضی از فعالیتهای روزمره و وضعیتهایی مثل خم شدن به جلو و یا منقبض کردن شکم نیز می‌تواند باعث افزایش تهوع شود. با خودداری از خم شدن به جلو می‌توان از فشار وارده روی شکم و معده که ممکن است علائم را بیشتر کند، خودداری کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که نفس‌های عمیق و آهسته و به طور مرتب می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند. این ممکن است مدیتیشن ذهنی را به کار گیرد که بر تکنیکهای تنفسی کنترل شده متمرکز است. این روش به خصوص برای تهوع ناشی از دردهای قاعدگی بسیار موثر است. با اجرای این تکنیک هم گرفتگی عضلانی و هم تهوع به طور همزمان کاهش می‌یابد. دهانشویه قبل از غذا و بعد از آن باعث از بین بردن طعم و مزه بد در دهان می‌شود و در درمان و بهبود حالت تهوع بی اثر نیست. بین هر وعده غذایی و خواب باید حداقل یک ساعت فاصله باشد. استفاده از غذاهای ساده می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند. هر غذایی با مواد طعم دهنده زیاد ممکن است باعث ناخوشی بیشتر معده شود. برای مثال رژیم غذایی BRAT اغلب اوقات برای رفع علائم مسمومیت‌های غذایی یا عفونت استفاده می‌شود. همچنین این رژیم همیشه برای بیمارانی که دچار اسهال هستند توصیه می‌شود این رژیم غذایی شامل موز، برنج، سیب و نان تست شده می‌شود. اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتما باید به پزشک مراجعه کنید

بیشتر بخوانید : استفراغدل دردمعده درددرد قولنجکلیه درد

  • سنگچول عزیزی

سرفه خشک در شب

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۸:۳۸ ق.ظ

سرفه خشک در شب

سرفه خشک ,سرفه خشک در شب,سرفه خشک و بدون خلط,سرفه خشک در کودکان,سرفه خشک بعد از سرماخوردگی,سرفه خشک کودکان در شب,سرفه خشک در بارداری,سرفه خشک شبانه

سرفه خشک , سرفه خشک در شب , سرفه خشک و بدون خلط , سرفه خشک در کودکان

توضیحاتی در مورد سرفه خشک

سرفه خشک و پی در پی می تواند احساس خستگی در فرد ایجاد کرده و گاهی اوقات نیز با دندان درد همراه بوده و راه های هوایی شما بیشتر تحریک می شود. سرفه هنگامی رخ می دهد که سلول ها در امتداد عبور هوا تحریک شده و موجب بروز این مشکل می شود. نتیجه آن است که هوا در ریه ها تحت فشار زیاد بوده و مجبور است با فشار خارج شود. در هوای سرد، اغلب مردم از یک سرفه مزمن رنج می برند که می تواند سرفه خشک یا سرفه سینه باشد. سرفه خشک هم به عنوان سرفه ماندگار، سرفه تحریک کننده یا سرفه ای که شب هنگام رخ می دهد ، شناخته شده است. سرفه کولیت هم به عنوان یک سرفه خفیف یا سرفه مولد توصیف شده است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد سرفه خشک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

سرفه خشک و مداوم

سرفه مداوم عذاب آور است و می‌تواند کاملا باعث آشفتگی شود. اساسا دو نوع سرفه وجود دارد. نوع اول سرفه خلط دار است که سعی می‌کنید خلط یا عفونت درون سینه‌تان را با سرفه بیرون بریزید که در واقع نوع خوب آن است و می‌توان با خوردن شربت خلط آور به این فرآیند کمک کرد. در طرف دیگر، سرفه خشک وجود دارد که باید هر چه سریع‌تر آن را فرو بنشانید چون می‌تواند کاملا مزمن و ماندگار باشد.

علت سرفه خشک

سرفه خشک اغلب به خاطر آلرژی، سرماخوردگی، یا حتی بودن در محیط غبار آلود به وجود می‌آید.

نشانه های سرفه خشک

نشانه های سرفه خشک چیست؟ احساس تنگی در راه های هوایی عدم وجود مخاط همراه با سرفه عدم خس خس قفسه سینه و یا تراکم سرفه های مضر و خشک ممکن است درهنگام شب بیشتر شود. گاهی اوقات سرفه خشک می تواند به مدت چند روز یا ۱-۲ هفته دارای علائمی مانند سرفه سرماخوردگی باشد. علائم سرفه خفیف با علائم سرفه سینه متفاوت است، به عنوان مثال قفسه سینه پر شده، مشکلات ناشی از سرفه کردن و مخاط وجود دارد. برای درمان موثر سرفه خشک، تشخیص و تفاوت بین سرفه های مختلف مهم است. به این ترتیب شما می توانید درمان مناسبی برای سرفه خود داشته باشید.

علل سرفه خشک و حاد

سرفه های حاد و خشک را می توان به دو دلیل عفونت (ناشی از عفونت) و علل غیر عفونی تقسیم کرد. علل عفونی سرفه حاد و خشک شامل عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (سرماخوردگی)، عفونت های سینوسی، برونشیت حاد و پنومونی هستند. علل سرفه غیر عفونی شامل برانگیختگی بیماری های مزمن مانند برونشیت مزمن، آمفیزم، آسم و آلرژی های محیطی است. علل سرفه خشک بستگی به عواملی مانند عوامل محیطی، شرایط درون ریه ها، شرایط عبورهوا از ریه ها به خارج ، شرایط درون حفره قفسه سینه، ریه و علل گوارش دارد. همچنین مواد شیمیایی و مصرف سیگار هم رایج ترین علت سرفه مزمن است. از دیگر عوامل تحریک کننده سرفه عبارتند از گرد و غبار، گرده، حیوانات خانگی، مواد معدنی، مواد شیمیایی صنعتی و آلودگی، دود و رطوبت پایین. همچنین مشکلات مربوط به ریه ها،از موارد شایع و غیر معمول سرفه مزمن است. شایع ترین علت سرفه مزمن ناشی از سرطان ریه ، سارکوئیدوز، بیماریهای بافت ریه و نارسایی احتقانی قلب یا ایجاد مایع مضر در ریه ها است. عفونت مزمن سینوسی، سرفه های مزمن پس از زایمان، بیماری های گوش خارجی، عفونت های گلو و استفاده از داروهای مهارکننده ACE برای فشار خون بالا، در سرفه مزمن دخیل هستند. علاوه بر فرآیندهای بیماری در ریه و هوا، علائم و نشانه های بیماری در سایر نقاط داخل حفره قفسه سینه نیز ممکن است منجر به سرفه شود. شرایط درون قفسه سینه که باعث سرفه مزمن می شوند شامل سرطان، رشد غیرمعمول گره لنفاوی و افزایش غیر طبیعی آئورت است.تنها علت سرفه مزمن که اغلب نادیده گرفته میشود شامل ریفلاکس معده است یعنی زمانی که اسید از معده به مری می آید. این وضعیت غیرطبیعی می تواند باعث تحریک مری و حنجره شده و منجر به تولید رفلکس سرفه می شود.

درمان سرفه خشک و حاد

در صورتی که بیمار مبتلا به سرفه حاد و خشک بوده و به پزشک مراجعه نکرده باشد، ممکن است تلاش کند تا از داروهای سرماخوردگی برای کاهش سرفه استفاده کند. اگر بیمار، مشکوک به سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد، ممکن است سرفه، تا زمان رفع خودبخودی عفونت، برطرف شود. سرفه حاد و خشکی که از طریق آلرژی ایجاد می شود اغلب با داروهای آلرژیک رفع می شود زیرا سرفه به علت تحریک کننده های محیطی ایجاد شده و با از بین رفتن عامل تحریک کننده ، رفع می شود. برای درمان سرفه مزمن با علت شناخته شده، بهتر است که با پزشک یا متخصص مشورت شود. درمان سرفه به شدت و علت اصلی آن بستگی دارد. به طورکلی، در درمان و کاهش سرفه، علاوه بر درمان ،علت اصلی هم بررسی می شود. در برخی موارد سرفه شدید را می توان با داروهای ضد سرفه درمان کرد. سرفه شدید و یا سرفه هایی که هنگام خواب تشدید می شوند، ممکن است نیاز به درمان هایی داشته باشند که حاوی داروهای مخدر هستند. در صورت تجویز این داروها ،بهتر است از مصرف الکل و رانندگی پرهیز کنید. در صورتی که بیمار مشکوک به عفونت باکتریایی باشد، پزشک اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. افرادی که مشکوک به عفونت ویروسی هستند، از آنتی بیوتیک سودی نخواهند برد ونیاز به درمان قوی تر و موثر تری دارند. افراد سالمند، افراد مبتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی قوی و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند ، تا مشکل اصلی توسط پزشک بررسی شود.

سرفه خشک و عسل

عسل درمانی موثر برای گلو درد است. بر طبق مطالعات انجام شده ، این دارو همچنین می تواند به طور موثری باعث کاهش سرفه شود. عسل درمان بسیاری از بیماری ها بوده و شما می توانید روزانه عسل مصرف کرده و ایمنی بدن را تضمین کنید. پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم هایی هستند که دارای خواص موثری در سلامتی هستند. آنها به طور مستقیم سرفه را تسکین نمی دهند، اما در تنظیم دستگاه گوارش کمک رسان هستند. این گیاهان گوارشی باکتری هایی هستند که در روده شما وجود دارند. بروملین، در درمان سرفه خشک موثر است شاید نام آن را نشنیده باشید؛ اما باید گفت که بر طبق شواهد موجود در بروملین ، آنزیمی وجود دارد که تنها در ساقه و میوه آن یافت شده و می تواند مشکل سرفه خشک را در گلو کاهش دهد. به منظور کسب نتیجه بهتر، از ترکیب آناناس و برملائین استفاده کنید. یک تکه برملائین را با ۳٫۵ اونس آب آناناس سه بار در روز بنوشید. برگ های نعناع، دارای خاصیت شفابخشی در درمان سرفه هستند. مواد مرطوب کننده موجود در نعناع ، گلو را آرام کرده و به عنوان یک ضد انعقاد عمل می کند و همچنین به شکستن موکوس کمک می کند.

راه‌حل سریع برای درمان سرفه خشک

اگر به دنبال راه‌حل سریعی برای درمان سرفه خشک هستید، چرا از کمی لیمو استفاده نکنید؟ کمی نمک و فلفل سیاه را روی یک برش از لیمو بپاشید و بعد آن را خیلی سریع بمکید. هرچند این درمان برای کسانی که قلب ضعیفی دارند مناسب نیست اما از اینکه چقدر سریع سرفه خشک شما را درمان می‌کند تعجب زده خواهید شد.

ریشه‌ی شیرین بیان برای سرفه خشک

ریشه‌ی شیرین بیان خلط آور و تسکین دهنده است، که همزمان مجاری تنفسی‌تان را آرام می‌کند و مخاط شما را نرم و رقیق می‌کند و از حجم آن می‌کاهد. آب را بجوشانید و ریشه‌ی شیرین بیان (۲ قاشق غذاخوری) را داخل لیوان بریزید. لیوان را از آب جوش پر کنید(۲۳۰ گرم) و بگذارید ریشه‌ی شیرین بیان به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه خیس بخورد. دو بار در روز یک فنجان کامل از این نوشیدنی بخورید.

درمان سرفه خشک با غرغره‌ی آب نمک

خیلی‌ها وقتی گلو درد دارند از غرغره‌ی آب نمک استفاده می‌کنند ولی همین علاج می‌تواند برای درمان سرفه خشک هم به کار بسته شود. وقتی که نمک بیشتری روی مخاط گلو باشد، آب شروع به جاری شدن می‌کند تا اینکه همه چیز را متعادل کند. وقتی که آب پایین می‌رود، ورم گلو و دستگاه تنفسی‌تان نیز فروکش خواهد کرد که در نتیجه موجب تسکین خواهد شد.

درمان سرفه خشک با شربت نعناع زنجبیل

این درمان سرفه قطعا نتایجی را به بار خواهد آورد که به دنبالش هستید بدون آن که برای افزودن زنجبیل به سیستم‌تان با مشکل مواجه شوید. زنجبیل به عنوان یک خلط آور شناخته می‌شود که می‌تواند به بیرون راندن خلط از ریه‌های‌تان کمک کند. و فراتر از آن، زنجبیل می‌تواند به تسکین خارشی که اغلب از انتهای گلو شروع می‌شود کمک کند تا اینکه شما نگران دچار شدن به سرفه‌های خشک و پی در پی نباشید. برای تهیه‌ی این شربت، لازم است که ۱ قاشق غذاخوری نعناع خشک شده، سه قاشق غذاخوری زنجبیل خرد شده، یک فنجان عسل، و چهار فنجان آب را با هم مخلوط کنید. باید زنجبیل و نعناع را به آبی که قبلا آماده کرده‌اید و قبل از آن که جوش بیاید اضافه کنید. بعد بگذارید آن مخلوط به جوش بیاید سپس وقتی کم شد آن را صاف کنید. عسل را اضافه کنید و هم بزنید. بسته به میزان نیازتان باید یک قاشق غذاخوری از این شربت را هر سه ساعت یک بار در روز مصرف کنید.

سرفه خشک و بخار

باورتان نمی‌شود وقتی صحبت از چیزی برای درمان سرفه، سرماخوردگی یا گرفتگی می‌شود آدم‌ها چقدر اهمیت بخار را دست کم می‌گیرند. بخار نه تنها کاملا خلط و مخاط را، تقریبا بلافاصله، شل و نرم می‌کند بلکه می‌توان روغن‌های معطر فراوانی نیز به آن اضافه کرد که مزایای درمانی شگفت‌انگیزی به همراه خواهد داشت. برای ساخت چنین مخلوط بخصوصی من روغن درخت چای(۳قطره) و روغن اوکالیپتوس(۱ تا ۲ قطره) را با هم ترکیب کرده‌ام، که می‌تواند به تسکین دادن و باز کردن مجاری تنفسی‌تان کمک کند و همچنین با باکتری‌‌ها یا ویروس‌ها مبارزه کند. آب را بجوشانید و آن را در یک کاسه‌ی عایق حرارت با اندازه‌ی متوسط بریزید و بگذارید ۳۰ تا ۶۰ ثانیه سرد شود، بعد روغن‌های معطر را به آن اضافه کنید. یک حوله روی سرتان بیندازید و روی کاسه خم شوید و نفس‌های عمیق بکشید. این عمل را ۲ تا ۳ بار در روز و هر بار به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید.

سرفه خشک و آویشن

قرن‌ها از آویشن استفاده می‌شده است. حتی در خلال شیوع یکی از ویرانگرترین بیماری‌های همه‌گیر که در تاریخ بشر رخ داد نیز از آن استفاده شد. مرگ سیاه، طاعونی بود که از ۱۳۴۶-۱۳۵۳ میلادی در اروپا شایع شد. مردم برای مبارزه با این بیماری و دور نگه داشتن آن از خود دسته‌دسته گیاه آویشن می‌سوزاندند. آویشن عضلات نای و نایژه را آرام و مجاری تنفسی را باز می‌کند. نتیجه‌ی آن سرفه‌ی کمتر و راحتی بیشتر است. به آرامی آویشن را درون یک هاون بکوبید و بعد آن را داخل یک لیوان بریزید. ۲۳۰ گرم آب جوش روی آن بریزید و بگذارید به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه خیس بخورد. برای داشتن طعم بهتر کمی لیمو یا عسل به آن اضافه کنید و آن را به طور کامل سر بکشید. در صورت نیاز این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید. نوشیدن چای آویشن قبل از خواب بسیار دلپذیر و لذت بخش است.

درمان سرفه خشک با چای سبز و عسل

چای سبز گلو را آرام می‌کند در حالی که عسل باکتری‌هایی را که باعث سرفه‌ی خشک می‌شوند، از بین می‌برد. چای را با استفاده از یک چای سبز کیسه‌ای خریداری شده از فروشگاه آماده کنید و کمی عسل برای طعم دادن به آن اضافه کنید، یا می‌توانید دستورالعمل زیر را دنبال کنید. روش آماده کردن چای سبز و عسل برای درمان سرفه خشک – یک لیوان آب را بجوشانید و ۱ قاشق غذاخوری برگ چای سبز را به آن اضافه کنید. – شعله را پایین بکشید و اجازه بدهید ترکیب ۵ دقیقه‌ی دیگر هم روی حرارت پایین به آرامی بجوشد. – شعله را خاموش کنید و اجازه بدهید ۱۰ دقیقه دم بکشد. – ترکیب را صاف کنید، مقداری عسل خام و ارگانیک را برای افزودن طعم و مزه به چای اضافه کنید و به طور منظم آن را بنوشید.

سرفه خشک و زردچوبه

زردچوبه یک ضدعفونی‌کننده‌ی طبیعی است، بنابراین میکروب‌هایی را که باعث سرفه‌ی خشک می‌شوند، از بین می‌برد. روش ۱ – ۱ قاشق غذا خوری پودر زردچوبه را با ۱ قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید تا یک خمیر آماده شود. – خمیر حاصل را ۴ بار در روز مصرف کنید. – این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا از سرفه خشک رهایی بیابید. روش۲ – ۴ لیوان آب را بجوشانید و ۱ قاشق غذاخوری پودر زردچوبه به آن اضافه کنید. – خوب هم بزنید و اجازه بدهید به مدت چند دقیقه دم بکشد. – مقداری آب لیمو و عسل اضافه کنید و خوب هم بزنید. – این چای را به طور منظم بنوشید تا از شر سرفه خشک خلاص شوید.

بیشتر بخوانید : سیاه سرفه ♥ سرفه های آلرژیک ♥ سرفه خلط دار ♥ سرفه های شبانهسرفه‌ مزمن

  • سنگچول عزیزی

علائم تب در کودکان نشانه چیست

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۶:۳۷ ق.ظ

علائم تب در کودکان نشانه چیست

تب در کودکان ,تب در کودکان زیر دو سال,تب در کودکان 4 ساله,تب در کودکان 2 ساله,تب در کودکان زیر یکسال,تب در کودکان نشانه چیست,تب در کودکان 3 ساله

تب در کودکان , تب در کودکان زیر دو سال , تب در کودکان 4 ساله , تب در کودکان 2 ساله

توضیحاتی در مورد تب در کودکان

بیشتر مادران با این صحنه مواجه شده‌اند: نیمه‌های شب فرزندتان با درد و ناله پیش شما آمده و شما هم با لمس پیشانی او متوجه تب و داغی سرش شده‌اید. این لحظات معمولا برای مادران کم‌تجربه سخت است چون نمی‌دانند چه باید بکنند.بسیاری از والدین تب را موردی خطرناک می‌دانند اما متخصصان معتقدند در خیلی از موارد تب مشکل حادی نیست. تب نشان دهنده شروع یک بیماری و از مهم ترین علائم بیماری های ویروسی و عفونی مانند سرما خوردگی می باشد. تب کردن در کودکان امری عادی است که اگر جلوی آن گرفته نشود خطرات مرگباری خواهد داشت. اما چگونه بفهمیم کودکمان تب دارد؟ بهترین راه برای فهمیدن تب داشتن کودک دست زند یا بوسیدن پیشانی او است. بیشتر متخصصین اطفال بر این باورند که درجه حرارت طبیعی کودک سالم بین 36 تا 38 درجه سانتیگراد است. اگر درجه حرارت مقعدی کودک بالای 38 درجه سانتیگراد باشد تب دارد. در صورتیکه کودک زیر 3 ماه باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تب در کودکان صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تب چیست

برای درک درست اینکه تب چیست ابتدا باید سراغ هیپوتالاموس که غده‌ای در مغز است برویم. این غده که در وسط پایه مغز واقع شده مثل یک ترموستات عمل می‌کند. این ارگان با درک صحیح میزان دمای مناسب برای بدن پیامی را به سیستم‌های عصبی ارسال و آنها را برای رسیدن به دمای مطلوب آماده می‌کند. دمای طبیعی بدن 37درجه سانتی‌گراد است البته در برخی افراد اندکی درجه حرارت بدن بالاتر یا پایین‌تر است. همچنین دمای بدن در طول شبانه‌روز متغیر است؛ در صبح اندکی پایین‌تر و در عصر اندکی بالاتر می‌رود. وقتی ویروسی وارد بدن و خون کودک شود موجب تغییراتی در خون و گلبول‌های سفید و درجه حرارت بالا برای دفاع می‌شود. هیپوتالاموس با درک این موضوع به سیستم عصبی دستور می‌دهد درجه حرارت بدن بالا برود و دمای بدن ممکن است از 38 تا 40 درجه برسد.

تب در کودکان و مراجعه به پزشک

شما بهتر از همه می توانید تشخیص دهید که کودکتان بدحال است یا نه. بنابراین در صورتیکه احساس نگرانی می کنید، صرف نظر از اینکه درجه حرارت بدن کودک چقدر است، به پزشک مراجعه کنید. بعلاوه، درجه حرارت مقعدی تنها شاخص نگران کننده بودن تب کودک نیست. سن و رفتار کودک نیز مهم است. تب در کودکان زیر 3 ماه جدی تر است و تب بالایی که مانع بازی کردن و غذا خوردن کودک نمی شود ممکن است چندان جدی نباشد. بخاطر داشته باشید که زمانی که کودک در حال فعالیت است بدنش گرمتر از زمانی است که تازه از خواب بیدار شده. نکته دیگری که باید بیاد داشت این است که سیکل طبیعی ترموستات داخلی بدن انسان بگونه ای است که درجه حرارت بدن انسان در ساعات غروب و سر شب بالا می رود. با توجه به آنچه گفته شد، در موراد زیر باید به پزشک مراجعه کرد: درجه حرارت مقعدی بالای 38 درجه سانتیگراد در کودک کمتر از سه ماه درجه حرارت مقعدی بالای 38.3 درجه سانتیگراد در کودک سه ماهه و بالاتر وجود علائم زیر همراه با تب نیز می تواند نشانه جدی بودن مشکل باشد: کاهش اشتها، بی حالی، رنگ پریدگی یا بر افروختگی واضح، یا وجود تغییرات دیگر در رفتار یا ظاهر کودک وجود دانه های کوچک قرمز-ارغوانی روی بدن که با فشار دادن سفید نمی شوند یا وجود لکه های ارغوانی بزرگ؛ هر دو این علائم می توانند نشانه عفونت باکتریال جدی باشند. کودک نمی تواند غذا را ببلعد و آب دهانش مرتب می ریزد؛ این ممکن است علامتی از اپی گلوتیت (التهاب اپی گلوت – اپیگلوت قسمتی از حنجره است که موقع بلع غذا مانع ورود غذا به مری و مجاری تنفسی می شود) باشد. اپی گلوتیت سبب تورم قسمت عقبی گلو شده و می تواند جان کودک را به خطر اندازد. حتی بعد از تمیز کردن بینی، کودک نمی تواند خوب نفس بکشد که ممکن است نشانه ای از ذات الریه یا آسم باشد. کودک به نظر هذیان آلود و گیج می رسد و بسیار تحریک پذیر و کج خلق است؛ این علائم ممکن است علائم یک عفونت ویروسی یا باکتریال جدی باشند. در صورتیکه بابت ظاهر یا رفتار کودک خود دچار نگرانی هستید، صرف نظر از اینکه درجه حرارتش بالا باشد یا نه، حتماً به پزشک مراجعه کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که تب تنها یکی از علائم بیماری است. توجه داشته باشید که علائمی نظیر سرفه و گوش درد (در صورتیکه به آن مشکوکید) یا استفراغ و اسهال را حتماً به پزشک اطلاع دهید زیرا به وی در تشخیص کمک می کند.

تب در کودکان کمتر از 4 سال

گاهی اوقات در کودکان کمتر از 4 سال به علت عفونت‌های گوش و در کودکان بالای 4 سال به علت سینوبرونشیت علائم بالینی تب و سرفه طول می‌کشد. بیشتر محققان و پزشکان معتقدند تب برای کودکان مشکل جدی تلقی نمی‌شود و تا زمانی که کودک تب دارد و بی‌قرار است احتیاج به داروی مسکن تب‌بر ندارد. ثابت شده تب یک عامل دفاعی بدن بوده و دوره بیماری را کوتاه‌تر می‌کند و پایین‌ آوردن تب دوره بهبود بیماری را در کودکان به شدت کند می‌کند. بدن برای افزایش درجه حرارت خون مجبور است 01درصد به سوخت و ساز خون بیفزاید و افزایش متابولیسم بدن باعث دفع بسیاری از سموم نهفته در بافت‌ها می‌شود. در این صورت توصیه می‌شود در مورد تب بیماری‌های عفونی و تب واکسیناسیون استامینوفن تجویز نشود که دفاع بدن در مقابل میکروب‌ها نیز کمتر ‌شود.

تب در کودکان و استامینوفن

برای استفاده از دارو با پزشک مشورت کنید.استامینوفن به عنوان مسکن و تب‌بر مصرف زیادی دارد و در موارد لزوم باید مصرف شود چون 05درصد مسمومیت‌های دارویی با استامینوفن اتفاق می‌افتد. استامینوفن عمدتا به وسیله کبد متابولیزه می‌شود. علائم مسمومیت خفیف بالینی مانند تهوع، رنگ‌پریدگی و خستگی بروز می‌کند که به وسیله دفع استامینوفن غیرسمی از راه ادرار علائم بهبود می‌یابد. استامینوفن برای رفع تب کودکان زیر یک‌سال بر حسب وزن 51-01 قطره 6-4 ساعت و در کودکان بزرگ‌تر از 2 سال 5 میلی‌لیتر معادل یک قاشق مرباخوری 6-4 ساعت یک‌بار برای زمانی که کودک تب بالاتر از 5/83 دارد در دوران تب و سرماخوردگی تجویز می‌شود. شربت ایبوپروفن داروی مناسب مسکن و تب‌بر برای کودکانی است که تب‌ و درد عفونت گوش دارند و بر حسب وزن هر 8-6 ساعت یک قاشق مرباخوری در موارد تب بالا یا همراه استامینوفن در موارد ضروری تجویز می‌شود. اگر تب 03 تا 54 دقیقه بعد از مصرف دارو ادامه یافت برای اطمینان از کافی بودن دارو، دوز دارو و پیمانه‌ای را که با آن دارو را به کودک داده‌اید، کنترل کنید. در صورتی‌که میزان داروی داده شده کافی باشد ممکن است بدن کودک به دارو جواب نداده باشد. اگر استامینوفن ظرف یک ساعت تب را پایین نیاورد،

درجه تب در کودکان

استفاده از درجه‌های اندازه‌گیری تب وسیله مناسبی برای اندازه‌گیری دمای بدن است. برای بچه‌ها به هیچ‌وجه دماسنج را در دهان یا مقعد قرار ندهید چراکه خطرناک است و ممکن است شکسته شود. درجه را زیربغل کودک قرار دهید و هر دمایی را که مشاهده کردید، یک درجه به آن اضافه کنید، یعنی اگر درجه تب کودک شما را 38 نشان داده، در حقیقت او 39 درجه تب دارد. پاشویه یکی از روش‌های سنتی برای کاهش تب است که هنوز هم به خانواده‌ها توصیه می‌شود. والدین می‌توانند دستمالی را با آب شیر خیس کنند و روی سر و بدن بچه قرار دهند. حمام کردن روش مناسبی برای کاهش تب نیست چراکه بچه بیمار است و توان بالایی ندارد و حفظ و کنترل او در این حالت کار سختی است و ممکن است زمین بخورد.

فایده تب در کودکان

محققان به این نتیجه رسیده‌اند بدن انسان از تب به عنوان یک سپر دفاعی استفاده می‌کند و افزایش درجه حرارت برخی میکروب‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد و تب یکی از نشانه‌های خوب بالینی برای آگاهی والدین و پزشک از وجود بیماری‌های عفونی است و بدون وجود تب پیش‌بینی عفونت در بدن بسیار سخت و پیچیده خواهد بود. گاهی اوقات به دنبال تب، لرز ایجاد می‌شود و با وجود تب و پوشاندن کودک با پتو، او احساس سرما و لرز می‌کند.

درمان خانگی تب در کودکان

اگر کودک بر اثر تب بی حال نشده است لزومی به استفاده از دارو نیست. برای پایین آوردن تب می توانید مقدار زیادی شیر سینه یا شیر خشک به کودک بدهید تا هم درجه حرارتش پایین آید و هم از کم شدن آب بدن جلوگیری شود. همچنین زیاد به کودک لباس نپوشانید. بالا بودن درجه حرارت بدن کودک ممکن است ناشی از لباس بیش از حد، هوای گرم، و یا فعالیت زیاد باشد. در این مواقع بهتر است لباس کودک را کم کرده و تشویقش کنید که کمی استراحت کند و یا فعالیت کمتری در یک فضای خنک داشته باشد. اگر تب کودک را اذیت می کند می توانید با آب ولرم پاشویه کنید و یا در وان پر از آب ولرم قرار دهید. پاشویه به شستن پاها و یا انداختن پارچه خیس روی پاها محدود نمی شود. برای پاشویه می توانید یک اسفنج را به آب ولرم آغشته کنید و از بالا روی بدن کودک بکشید. هرگز با استفاده از الکل نوزاد را پاشویه نکنید زیرا الکل از طریق پوست جذب شده و وارد خون می شود. ورود الکل به خون می تواند سبب بروز مشکلات تنفسی یا تشنج شود و یا کودک بر اثر افت قند خون خواب آلوده یا تحریک پذیر گردد.

علل تب در کودکان

ابتلا به تب در کودکان بسیار شایع است. حتی مواردی مانند دویدن، هیجان زیاد یا لباس‌های خیلی گرم می‌تواند موجب افزایش دمای بدن کودکان شود. اگر چه این حالات بیماری نیستند و تنها به دلیل کاهش تعریق بدن کودک رخ می‌دهند. تب معمولاً به دلیل وجود عفونت در بدن ایجاد می‌شود. پس تب یک بیماری نیست بلکه بخشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن به عوامل بیماری‌زاست. برخی از دلایل اصلی تب در کودکان عبارتند از: عفونت ویروسی یا باکتریایی مانند سرماخوردگی، عفونت گوش میانی، التهاب معده و روده یا بیماری‌های معمول در دوران کودکی مثل اوریون، سرخک، سرخجه، تب زرد، آبله مرغان و بیماری ششم (روزئولا) واکسن زدن دندان درآوردن کمبود آب و دهیدراته شدن بدن که می‌تواند در اثر اسهال و استفراغ شدید ایجاد شود. واکنش‌های آلرژیک نسبت به مواد غذایی یا داروها که به ندرت باعث بروز تب می‌شوند.

تب در کودکان بعد واکسن

احتمال بروز عوارض جانبی بعد از مصرف همه داروها از جمله واکسن وجود دارد. واکسیناسیون به معنی تزریق ارگانیسم‌های مرده یا ضعیف شده به بدن کودک است. بدن کودک پس از تزریق واکسن شروع به تولید پادتن‌های جدید می‌کند تا بتواند در برابر این ارگانیسم‌های خاص از خود محافظت کند. واکنش‌های بدن به واکسیناسیون مانند تب، ضعف و کهیر به این معناست که بدن در حال مبارزه با این ارگانیسم‌هاست. بنابراین تب کردن کودکان بعد از واکسیناسیون امری کاملاً طبیعی است. این عوارض معمولاً خفیف هستند و به خودی خود از بین می‌روند. تنها برای درمان درد و تب بالای ۳۹ درجه سانتیگراد به مصرف دارو نیاز است.

تب در کودکان و پاشویه

یک متخصص اطفال با اشاره به این‌که تب در کودکان به ویژه در زیر پنج سال امکان تشنج را فراهم می‌کند، تاکید کرد: تا رساندن کودکان به پزشک و بررسی علت بالا رفتن دمای بدن، لازم است از یک روش مناسب به جز پاشویه، تب کودکان را متوقف کرد. دکتر امیر حسابی در گفتگو با سلامت آنلاین افزود: پاشویه کردن کودک به دلیل کاهش دمای محیطی منجر به لرز در کودک می‌شود، بنابراین بهتر است والدین از روش‌های مناسب‌تری برای کاهش تب کودک استفاده کنند. وی گفت: کم کردن حجم لباس و دادن مایعات فراوان به کودکان بهترین روش در پایین آوردن تب کودکان است، اما در مورد کودکانی که تب آنها بالای ۳۹ درجه باشد و کمتر از پنج سال نیز سن داشته باشند، برای جلوگیری از عارضه تشنج در آن‌ها باید از استامینوفن کودکان استفاده شود. این متخصص اطفال توضیح داد: اگرچه مصرف داروها باید با تجویز پزشک صورت گیرد، اما در چنین مواردی ‌که کودک در معرض خطر باشد، تا رساندن پزشک می‌توان از استامینوفن‌هایی که بدون نسخه پزشک هم می‌توان آن را از داروخانه تهیه کرد، استفاده شود. حسابی افزود: در این مواقع می‌توان با خوراندن شربت یا قطره استامینوفن به کودک، درجه حرارات بالای کودک را کاهش داد، اما در صورتی که کودک حاضر به همکاری نباشد، می‌توان از شیاف برای پایین آوردن تب موقتا استفاده کرد. وی اظهار کرد: دوز مصرفی شربت یا قطره با توجه به وزن کودک تعیین می‌شود، به طور مثال در کودکانی که ۱۰ کیلوگرم وزن دارند و در سنین یک و نیم تا دو سالگی هستند باید نصف وزن کودک، یعنی به میزان پنج سی سی شربت داده شود، اما میزان مصرف قطره باید دو برابر وزن کودک، به تعداد ۲۰ قطره باشد. این متخصص اطفال تاکید کرد: دادن داروهایی مانند استامینوفن کدئین، دیکلوفناک، بروفن به کودکان جایز نیست و تنها در مواقع ضروری از استامینوفن و داروهای دیگری که برای اطفال در نظر گرفته می‌شود، تا رساندن کودک به مراکز درمانی می‌توان استفاده کرد و والدین در نظر داشته باشند که مقدار داروی مصرف شده را به اطلاع پزشک معالج نیز برسانند. حسابی تصریح کرد: مصرف استامینوفن کدئین به دلیل مخدر موجود در آن، امکان اختلال در سطح هوشیاری کودک را فراهم می‌کند و به دلیل عوارض مصرف آن این دارو صرفا برای بزرگسالان بالای ۱۸ سال در نظر گرفته شده است، علاوه بر آن مصرف این دارو در شیرخواران زیر سه ماه به هیچ عنوان مجاز نیست.

درمان تب در کودکان

اگر دماسنج، درجه بالایی از تب کودک را نشان داد، فورا او را نزد پزشک متخصص اطفال ببرید. اما اگر تب او کمی بالاتر از دمای طبیعی بدن (37 درجه سانتیگراد) بود، می توانید با راهکارهای زیر تب کودک را پایین بیاورید: 1- دمای اتاق کودک خود را خنک نگه دارید. اگر هوا گرم است، لباس های نخی نازک به تن کودک کنید و هر گونه لباس اضافی را از تن او خارج کنید. 2- اگر هوای گرم است، از وسیله خنک کننده مثل کولر، برای اتاق کودک استفاده کنید، اما مواظب باشید کودک در مسیر جریان مستقیم هوای خنک قرار نگیرد. 3- کودک خود را مرتبا با آب ولرم پاشویه کنید. دقت کنید که از آب سرد برای این منظور استفاده نکنید، زیرا باعث لرز کودک، علاوه بر تب او می شود. دمای آب باید نزدیک به دمای بدن کودک باشد. 4- تب باعث از دست رفتن آب بدن از طریق پوست می شود، بنابراین مایعات و آب کافی به کودک بدهید تا از کم آبی بدن او جلوگیری کنید. سعی کنید از نوشیدنی هایی مانند آب میوه تازه و غذاهای سبکی مانند انواع سوپ های ساده استفاده کنید. هرگز از الکل برای پایین آوردن تب کودک استفاده نکنید 5- شرایطی را فراهم کنید تا کودک بیشتر استراحت کند. استراحت و خواب کافی سبب کاهش تب می شود، زیرا به بدن فرصت مبارزه با عفونت و ترمیم بافت های آسیب دیده را می دهد. 6- دست های کودک را مرتبا با آب و صابون بشویید، مخصوصا وقتی که می خواهید به او غذا بدهید. 7- هنگام حمام کردن کودک، از یک لیف نرم برای شستن پوست او استفاده کنید. 8- هنگام استراحت کودک، یک ملحفه نازک روی او بیندازید تا به دلیل لرزی که همراه با تب ایجاد می شود، نلرزد. 9- یک پارچه تمیز و مرطوب را بر روی پیشانی کودک قرار دهید و هر 30 ثانیه یک بار آن را عوض کنید. این کار سبب پایین آمدن تب کودک می شود. نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که دستمال باید مرتبا عوض شود و دمای آب باید ولرم باشد.10- هنگامی که فردی بیمار می شود و تب می کند، اشتهایش به غذا خوردن کم می شود. این یک فرایند طبیعی است، زیرا بیشتر انرژی بدن صرف مبارزه با میکروب هایی می شود که سبب عفونت و بیماری شده اند. بنابراین به بیماران تب دار توصیه می شود که غذای سبک و ساده استفاده کنند و از مصرف غذاهای چرب و سرخ کرده بپرهیزند، زیرا هضم این نوع غذاها انرژی زیادی از بدن می گیرد. 11- کودک خود را از بچه های دیگر دور نگه دارید، زیرا ممکن است بیماری او مسری باشد و کودکان دیگر را نیز بیمار کند. 12- در صورت مشاهده تب بالا در کودک و طولانی شدن مدت زمان تب، فورا به پزشک متخصص اطفال مراجعه نمایید. 13- معمولا لب افراد مبتلا به تب خشک می شود و ترک می خورد. لذا لب های کودک تب دار خود را چرب نگه دارید. برای این کار می توانید از وازلین و یا کرم مخصوص کودکان استفاده کنید.

تب در کودکان و الکل

هرگز از الکل برای پایین آوردن تب کودک استفاده نکنید. الکل حاوی گازهای سمی است. همچنین از طریق پوست جذب می شود و خیلی سریع تب کودک را پایین می آورد که این خطرناک است.

تب در کودکان و مشورت با پزشک

توصیه های غیر علمی دیگران را در مورد کودک خود به کار نگیرید و حتما با پزشک متخصص اطفال در این باره مشورت کنید.

تب در کودکان و انتخاب لباس مناسب

– از لباس های گشاد و نخی برای کودکان مبتلا به تب استفاده کنید و از هر گونه لباس تنگ و و با بست های فلزی و پر دکمه، اجتناب کنید. – لباسی را انتخاب کنید که هوای کافی به پوست کودک برساند، زیرا معمولا تب، سبب عرق کردن کودک می شود. لباس های نخی، هوای کافی را به پوست کودک می رسانند و او را خنک نگه می دارند. – لباسی را انتخاب کنید که بتوانید سریعا آن را از تن کودک درآورید و یا به او بپوشانید، زیرا ممکن است در اثر بالا رفتن دمای بدن کودک، مجبور به تعویض لباس کودک شوید. – سعی کنید از لباس های نو برای کودک مبتلا به تب استفاده نکنید، زیرا تب در کودکان معمولا با استفراغ و اسهال همراه است. بنابراین ممکن است لباس های نوی کودک کثیف شوند.

هشدار در مورد تب در کودکان

اگر کودک مبتلا به تب، دچار تنگی نفس، سفتی گردن، گیجی، رخوت، هذیان، تشنج و سرفه همراه با خلط رنگی شد، سریعا او را به پزشک برسانید.

بیشتر بخوانید : سرفه کودکان ♥ بی اشتهایی کودکان ♥ یبوست در کودکان ♥ سرماخوردگی کودکاناختلال رشد کودکان

  • سنگچول عزیزی

سوزش سر معده درمان گیاهی

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۵:۰۷ ق.ظ

سوزش سر معده درمان گیاهی

سوزش سر معده ,سوزش سر معده درمان,سوزش سر معده در بارداری,سوزش سر معده نشانه چیست,سوزش سر معده در دوران بارداری,سوزش سر معده تا گلو,سوزش سر معده و حالت تهوع

سوزش سر معده , سوزش سر معده درمان , سوزش سر معده در بارداری , سوزش سر معده نشانه چیست

توضیحاتی در مورد سوزش سر معده

سوزش معده شما می تواند از علائم یکی از این بیماری های خطرناک باشد، به همین دلیل شناخت دلایل اولیه و موارد خطرناک آن برای هر انسانی ضروری است. هر یک از ما طی زندگی خود ممکن است بارها با حالتی تحت عنوان سوزش معده مواجه شده باشیم. هر خانم بارداری، هر فردی که به تازگی غذای تند میل کرده، بزرگسالان، کودکان و …، به نوعی حالت سوزش معده را تجربه کرده است. اگرچه معمولا این حالت چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و خود به خود بهبود می یابد، با این حال مواردی وجود دارند که باید به آن ها اهمیت کافی دهید. علائم سوزش معده می تواند مشابه نشانه هایی که در حمله قلبی و یا آنژین (حالتی از درد و فشار در ناحیه قفسه سینه که به دلیل کاهش خون رسانی به قلب رخ می دهد) دیده می شود، باشد. اما قواعدی وجود دارند که به افتراق یک سوزش معده ساده از حمله قلبی کمک می کنند. برای مثال اگر دچار سوزش معده شده باشید و دراز بکشید، این حالت تشدید می شود، عموما نیز طعم ترشی در دهان احساس می شود. با این حال همیشه استثنا نیز وجود دارد و اگر شک دارید بهتر است به پزشک مراجعه کنید. بروز علائمی همچون احساس تنگی قفسه سینه، تعریق، رنگ پریدگی، ضعف شدید و حتی اغما، حالات اورژانسی محسوب می شوند و فرد باید سریعا به مراکز درمانی منتقل شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد سوزش سر معده صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

سوزش سر معده و سنگ کیسه صفرا

سنگ کیسه صفرا قطعاتی از مایعات هضم شده سخت است که در کیسه صفرا شکل می گیرد. این کیسه نیز عضوی کوچک واقع در سمت راست شکم است. سنگی که در این ارگان تشکیل می شود می تواند منجر به مسدود شدن مجرای صفراوی و ایجاد کرامپ و اسپاسم در قسمت میانی و یا بالای سمت راست شکم شما شود. معمولا درد و گرفتگی پس از مصرف وعده غذایی، درست مانند حالتی که در سوزش معده تجربه می شود، رخ می دهد. اما چنانچه پس از میل هر وعده غذایی، دچار درد و اسپاسم دائمی در نواحی ذکر شده می شوید و این حالت نیز با مصرف آنتی اسید ها بهبود نمی یابد، باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

سوزش سر معده و بیماری گرد

بیماران مبتلا به بیماری گرد اغلب دچار حالت سوزش معده هستند، اما این وضعیت علامتی از شرایطی وخیم تر خواهد بود. گرد یک بیماری مزمن دستگاه گوارش است که در اثر بازگشت اسید معده و یا محتویات آن به مری رخ می دهد، این رفلاکس، سبب تحریک دیواره مری شده و در نهایت منجر به گرد می شود. اگر حالت سوزش معده و یا رفلاکس اسید را حداقل دوبار در هفته تجربه می کنید، زمان آن رسیده که به پزشک متخصص گوارش مراجعه کرده و علائم را جدی بگیرید. چنانچه مبتلا به گرد شده باشید و نسبت به درمان آن اقدام نکنید، به تدریج به پیشرفت بیماری دیگری تحت عنوان مری بارت کمک خواهید کرد. در مری بارت، بافت قسمت انتهایی مری از اپیتلیوم سنگفرشی به سلول های پوششی روده تغییر وضعیت می دهد، این حالت سبب افزایش ریسک ابتلا به سرطان مری می شود.

سوزش سر معده و فتق هیاتال

دیافراگم به طور طبیعی فضایی کوچک برای عبور مری به سوی معده دارد. در حالت فتق هیاتال، قسمتی از معده به قفسه سینه وارد می شود و با بازگشت اسید و غذا به داخل مری، می تواند سبب ایجاد حالت سوزش معده شود. اگر دچار علائم حاد و یا مقاوم سوزش معده هستید، غالبا درمان دارویی کافی نخواهد بود و جراحی برای اصلاح وضعیت معده ضرورت می یابد.

سرطان معده و یا مری

به ندرت احساس سوزش سردل می تواند علامتی از سرطان معده و یا مری باشد. چنانچه بیش از سه هفته است که این حالت را همراه با دشواری در بلع تجربه می کنید، باید به فکر پزشک باشید! از دیگر نشانه های سوزش معده مرتبط با سرطان های اشاره شده، احساس چسبندگی غذا داخل گلو حین بلع، کاهش وزن نامعمول، احساس پری بی دلیل، تهوع و استفراغ و درد در قسمت فوقانی معده است.

سوزش سر معده و گیاه اسپیره

یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان سوزش معده گیاه اسپیره (عروس چمنزار اروپایی) است. برای استفاده از گیاه دارویی اسپیره جهت تسکین سوزش معده، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید: – گل بابونه، گیاه اسپیره و برگ گیاه هماور (گوش خر) را به میزان برابر از هر کدام و به صورت خشک شده آماده کنید. – این گیاهان خشک را با هم مخلوط کنید و بعد ترکیب حاصل را در یک شیشه‌ی تمیز ذخیره کنید. – یک قاشق غذاخوری از این ترکیب را به آب جوش (یک فنجان) اضافه کنید. – اجازه بدهید که به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. – توصیه می‌شود که روزانه ۳ تا ۶ فنجان از این دمنوش را بنوشید.

مهمترین عوامل سوزش معده

مهمترین عوامل سوزش معده عبارتند از: پرخوری خوردن غذاهای پر ادویه بخصوص غذاهای تند مصرف آب میوه‌های اسیدی (گریپ فروت، پرتقال، آناناس) مصرف غذاهای چرب و پرکالری خوردن بیش از اندازه شیرینی‌ها و شکلات مصرف زیاد نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند چای و قهوه مصرف الکل سیگار کشیدن مصرف برخی داروها نظیر آسپیرین، ایبوبروفن و ناپروکسین فشارهای عصبی

سوزش معده چیست

سوزش معده یک درد همراه با سوزش در ناحیه سینه درست پشت قفسه سینه است. این درد اغلب در زمان دراز کشیدن یا خم شدن بیشتر است. سوزش معده ممکن است دقیقا یک حس سوزش ناراحت کننده نباشد بلکه شاید فقط باعث درد سینه و شبیه به حمله قلبی به نظر برسد. البته این نشانه‌ها چنانچه ناشی از بی احتیاطی‌های تغذیه ای نباشند نیاز به بررسی توسط پزشک متخصص دارند، چون ممکن اولین علایم برای وجود زخم در این ناحیه و یا مراحل اولیه ایجاد سرطان معده باشند.

کنترل سوزش معده با درمان خانگی

برای کنترل سوزش معده و درمان آن میتوانید توصیه‌های زیر را بکار ببرید: موز یکی از ساده ترین راههای درمان خانگی سوزش معده مصرف موز است. خوردن یک موز رسیده و پوره شده همراه با یک فنجان شیر در هنگام صبح اثر آرامبخش بر سوزش معده و زخمهای آن دارد. زنجبیل یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه را با یک قاشق غذا خوری آب برگ گشنیز تازه مخلوط کرده و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. زیره مقداری زیره را بو داده و آسیاب کنید. به آن مقداری آب زنجبیل تازه افزوده و در یک لیوان شیر بریزید. این نوشیدنی یکی از بهترین روشهای درمان خانگی سوزش معده و بسیار آرامبخش برای سوزش معده است. تخم گشنیز + زیره یک قاشق تخم گشنیز و یک قاشق زیره را با یکدیگر مخلوط کنید. سپس مواد مورد نظر را آسیاب نموده به آن نیم لیتر آب بیافزایید. اجازه دهید یک شب بماند. سپس ترکیب فوق را صاف کرده و به مدت 4 تا 5 روز روزانه دو مرتبه 2 تا 3 قاشق غذاخوری از آن بخورید. برای خوش طعم کردن آن میتوانید مقداری شکر یا شیره نیشکر را به آن اضافه نمایید. زنیان استفاده از زنیان بو داده نیز یکی دیگر از روشهای درمان خانگی سوزش معده با استفاده گیاهان دارویی است. به این منظور دانه‌های زینیان را بو داده و به آن مقدار کمی نمک اضافه کنید. یک چهارم قاشق چایخوری از این مخلوط را داخل مقداری آب گرم ریخته و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. این ترکیب، اسیدی بودن معده را کاهش داده و باعث تغییر طعم دهان نیز میشود و سوزش معده را تسکین میدهد و برای درمان رفلاکس معده نیز موثر است.. شیرین بیان یک دوم قاشق چایخوری از ریشه شیرین بیان را در آب بجوشانید و یک فنجان از آن را بین 15 تا 20 دقیقه قبل از غذا میل نماید. این روش درمانی را دو یا سه بار در روز و به مدت یک هفته ادامه دهید. همچنین به منظور درمان خانگی سوزش معده در مواردی که مشکلتان زیاد شدید نیست، مکیدن 5/1 سانتیمتر از ریشه این گیاه نیز اسیدی بودن معده را آرام کرده و سوزش معده شما را برطرف میکند. ریشه‌ شیرین بیان به صورت چای و قرص نیز در بازار موجود است. البته این گیاه باید با مشورت پزشک استفاده شود زیرا حاوی ماده‌ای به نام گلیسیریزین است که ممکن است عوارض ناخواسته به همراه داشته باشد.برای رهایی از این مشکل توصیه میشود، بهترین روش درمان را برای خود برگزینید و از تجربه همه درمانها با یکدیگر خودداری کنید. خوردن غذاهایی مثل شکلات، غذاهای چرب، سرخ کردنی، قهوه، نوشیدنی های کافئین‌دار، الکل دار و گازدار را کاهش دهید و سعی کنید وعده های غذای شما مختصر باشد. مهمترین نکته در مورد درمان خانگی سوزش معده توجه به این مسئله است، که چنانچه حملات پی در پی سوزش و رفلاکس معده ادامه داشت، باید این مشکل را جدی تر بررسی کنید. سوزش معده توام با درد در ناحیه گردن و شانه چپ و تنگی نفس میتواند در واقع آنژین یا حمله قلبی باشد.

سوزش سر معده یا زخم معده

اگر دائما و بدون هیچ دلیل خاصی دچار سوزش معده می‌‌شوید و هفته‌ایی 2یا3 بار و بیشتر از چهار هفته دچار این مشکل می‌‌شوید باید به پزشک مراجعه کنید. هر چند در بیشتر مواقع سوزش معده ناشی از برگشت اسید به مری است، اما گاهی می‌‌تواند نشانه ی زخم معده باشد. این نوع زخم‌‌های گوارشی زخم‌‌هایی هستند که درون معده ایجاد می‌‌شوند. شایع‌ترین علامت زخم دستگاه گوارش سوزش در نواحی بین بالای ناف تا زیر قفسه سینه و در شدت‌‌های متفاوت می‌‌باشد. در بعضی موارد درد و سوزش زخم‌‌های گوارشی می‌‌تواند باعث بیدار کردن شما در شب شود. در بعضی از موارد زخم‌‌های کوچک گوارشی نشانه‌ای ندارند. سایر علائم شامل: درد شدید بخصوص هنگام خالی بودن معده، سوزش معده. . . زخم معده اغلب همراه با زخم دوازده است و در مردان سیگاری میانسال یا مسن و پر استرس بیشتر دیده می‌‌شود. زخم‌‌های معده با سرعت کمتری از زخم دوازده التیام می‌‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند. اکثرزخم‌‌ها کوچک (با قطر کمتر از 2 سانتیمتر)بوده و پراکندگی زخم‌‌های پپتیک معده معمولا در ابتدای معده، بیشتر است.

سوزش سر معده و مصرف زنجبیل

مصرف زنجبیل راهی مناسب برای بهبود سلامت دستگاه گوارش و کمک به درمان انواع مشکلات معده (از رفلاکس یا ترش کردن گرفته تا زخم‌ معده) است. زنجبیل به افزایش جذب مواد مغذی و هضم بهتر غذا، و نیز به ترشح مخاط در معده کمک می‌کند و تأثیر اسید را بر معده کاهش می‌دهد. در حقیقت زنجبیل اسید معده را خنثی می‌کند. ۱ قاشق چای‌خوری از ریشه‌ی زنجبیل تازه‌ خردشده را در یک فنجان آب جوش بریزید، روی آن درپوشی بگذارید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه در این وضعیت باقی بماند. سپس کمی عسل به این نوشیدنی‌ اضافه کنید و آن را به‌آرامی بنوشید. روزی ۲ تا ۳ بار و به‌ مدت ۱ هفته این نوشیدنی را میل کنید. یک راه دیگر این است که نصف قاشق غذاخوری آب زنجبیل را با کمی عسل ترکیب کنید و آن را قبل از وعده‌های غذایی میل کنید. ۲ بار در روز و به‌ مدت یک هفته این درمان را ادامه دهید. می‌توانید برای مبارزه با اسید معده تکه‌‌ای کوچک از ریشه‌ی زنجبیل تازه را نیز بجوید. توجه: ممکن است زنجبیل با داروهای ضدانعقاد و فشار خون بالا تداخل دارویی داشته باشد. بنابراین اگر از این داروها استفاده می‌کنید، پیش از مصرف زنجبیل با پزشک‌تان مشورت کنید.

سوزش سر معده و جویدن آدامس

جویدن آدامس بدون‌شکر راهکاری ساده برای مبارزه با سوزش معده است. جویدن آدامس، ترشح بزاق دهان را افزایش می‌دهد. بزاق خاصیت قلیایی دارد. وقتی آب دهان را قورت می‌دهید، خاصیت قلیایی آن اسید معده را خننثی می‌کند و فورا سوزش معده را تسکین می‌دهد. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مجله‌ی بیماری‌های گوش، حلق و بینی به چاپ رسید، جویدن آدامس تاثیرات مثبتی بر pH دهان و مری دارد و می‌تواند درمانی طبیعی برای جلوگیری از رفلاکس و ترش‌ کردن باشد. براساس مطالعه‌ی دیگری که در سال ۲۰۰۵ در مجله‌ی تحقیقات دندانپزشکی به چاپ رسید، مصرف آدامس بدون شکر نیم ساعت پس از صرف غذا می‌تواند رفلاکس اسید گوارشی پس از صرف غذا را کاهش دهد. پس از وعده‌های غذایی یک آدامس بدون‌ شکر را ۳۰ دقیقه بجوید تا با کاهش اسید، از سوزش معده و سینه جلوگیری کنید. از مصرف آدامس‌های محتوی شکر یا طعم‌دهنده‌ی نعناع خودداری کنید.

عوامل تشدید کننده سوزش معده

عوامل تشدید سوزش معده را شناسایی و از آنها دوری کنید. برای کمک به دستگاه گوارش، رژیم غذایی مغذی و سرشار از فیبر را دنبال کنید. همچنین به‌ جای دو وعده‌‌ غذایی سنگین، پنج یا شش وعده‌ غذایی سبک‌تر در روز داشته باشید تا هضم غذا راحت‌تر شود. برای کمک به هضم غذا، بهتر است غذا را به‌خوبی بجوید. مصرف غذاهای کم‌ادویه و ملایم به خنثی‌ کردن اسیدهای گوارشی کمک می‌کند. از مصرف غذاهایی که اسید معده را افزایش می‌دهند، خودداری کنید. غلات و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده، غذاهای سرخ‌شده و فرآوری‌شده، نوشیدنی‌های شیرین، گوشت قرمز، روغن‌های جامد، غذاهای پرادویه و شکلات غذاهایی هستند که می‌توانند اسید معده را افزایش دهند. از مصرف میوه‌ها و سبزیجات سرشار از اسید سیتریک مانند پرتقال، گوجه‌فرنگی و گریپ‌فروت خودداری کنید. مدتی مصرف سیر و پیاز را متوقف کنید زیرا می‌توانند نشانه‌های ناشی از رفلاکس اسیدی و تپش قلب را در برخی افراد افزایش دهند. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی خودداری کنید زیرا احتمال بازگشت اسید به مری (ریفلاکس گاستروازوفاژیال) را افزایش می‌دهند. روی معده‌ نخوابید یا پس از صرف غذا صاف به پشت‌ نخوابید زیرا با این کار موجب سوءهاضمه و تپش قلب می‌شوید. بهتر است به سمت چپ‌ بخوابید. تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف غذا از انجام هرگونه تمرین ورزشی خودداری کنید. آب pH خنثی دارد و می‌تواند به خنثی‌ کردن اسید معده کمک کند پس تا می‌توانید آب بنوشید. نوشیدن شیر سرد یا آب‌دوغ می‌تواند از تشکیل و جذب اسید اضافی جلوگیری کند و علائم ناشی از اسید معده‌ی اضافی را کاهش دهد. مصرف سیگار را متوقف کنید زیرا ترشح بزاق را کاهش می‌دهد و بزاق در خنثی‌ کردن اسید نقش مهمی دارد.

سوزش معده و نارون قرمز

نارون قرمز (دردار) با خاصیت ضدالتهابی‌ خود لایه‌ای روی دیواره‌ی مری و معده ایجاد می‌کند و مانند مانعی در برابر اسید عمل می‌کند. نارون قرمز، روده را نیز به تولید مخاط تحریک می‌کند. این امر می‌تواند به محافظت در برابر زخم‌ها و اسید اضافه کمک کند. ۱ قاشق غذاخوری پودر نارون قرمز را در یک فنجان آب داغ بریزید و به مدت ۵ دقیقه اجازه دهید در آن خیس بخورد. سپس این چای را بنوشید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز تکرار کنید. نارون قرمز به شکل کپسول‌های ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرمی نیز موجود است که می‌توانید آن را ۳ تا ۴ بار در روز مصرف کنید. البته بهتر است اول با پزشک‌تان در این مورد مشورت کنید. توجه: بدون مشورت با پزشک به کودکان نارون قرمز ندهید.

سوزش معده و موز

موز سرشار از فیبر است و سرعت گوارش را افزایش می‌دهد. بنابراین با کاهش اسید معده از سوزش معده جلوگیری می‌کند. در حقیقت موز نوعی ضداسید طبیعی است که مانند محافظی در مقابل رفلاکس اسیدی عمل می‌کند. پتاسیم موجود در موز نیز تولید اسید معده را کنترل می‌کند. برای رهایی سریع از مشکل اسید معده یک موز رسیده بخورید. می‌توانید همراه با شیر سرد یا ماست نوعی اسموتی موز درست کنید و بخورید. علاوه بر موز، سیب، پاپایا و هندوانه نیز می‌توانند موجب بهبود رفلاکس اسیدی شوند.

بیشتر بخوانید : سوزش معده ♥ سوزش کف پا ♥ سوزش چشم ♥ فلج معدهمیکروب معده

  • سنگچول عزیزی

درد چشم چپ و سردرد

شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، ۰۳:۲۰ ق.ظ

درد چشم چپ و سردرد

درد چشم ,درد چشم در جدول,درد چشم در حل جدول,درد چشم راست,درد چشم ناشی از ضربه,درد چشم چپ و سر,درد چشم هنگام حرکت دادن,درد چشم و سردرد,درد چشم در ام اس

درد چشم , درد چشم راست , درد چشم ناشی از ضربه , درد چشم چپ و سر

توضیحاتی در مورد درد چشم

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که گاهی در پشت کاسه چشم و یا در زیر ابرو احساس درد کرده باشید. احساس درد پشت کاسه چشم و یا زیر ابرو دلایل مختلفی را شامل می شود. در صورت مشاهده اینگونه درد ها لازم است تا بلافاصله از علت آن آگاهی کسب کنید؛ زیرا این درد ها می توانند از جمله علائم خطرناک اتبلا به برخی بیماری ها باشند.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد درد چشم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درد چشم و سینوزیت

سینوزیت به دوگونه است. یکی سینوزیت حاد که به دنبال بیماری های عفونی مثل سرماخوردگی عارض می شود و بسیار پر سر و صداست و با تب و درد شدید و … همراه است و دیگری سینوزیت مزمن که متأسفانه به نظر می رسد درصد زیادی از مردم کشور ما – بسیار فراتر از آمارهای رسمی – از آن رنج می برند. البته علائم ابتلا به سینوزیت بسیار گسترده تر است و تنها نمی توان به درد پشت کاسه چشم اکتفا کرد که پرداختن به این مطلب خود مستلزم مطلبی جدا و مفصل است.

درد چشم و سردرد خوشه ای

یکی از شایع ترین علل درد زیرابرو و پشت کاسه چشم, سردرد خوشه ای است که به عنوان سردرد چکشی هم شناخته میشود.این نوع سردرد,با درد شدید همراه است که چندبار درروز تکرار شده و هفته ها و ماهها طول میکشد ,متوقف شده و دوباره تکرار میشود.سردرد خوشه ای معمولا در مردها و در میانسالی دیده میشود.دلیل دقیق سردردخوشه ای مشخص نیست با اینحال دانشمندان حدس میزنند به تنظیم نامناسب هیستامین و سروتونین مربوط باشد.از عوامل محرک این سردردها میتوان از الکل , نور شدید, کار زیاد,گرما,سیگار و دارو نام برد.

درد چشم و سردردهای تنشی

سردردهای تنشی معمولا در اطراف چشم روی داده و باعث ناآرامی میشوند.در این درد,فرد احساس میکند سرش فشرده میشود.دلیل این نوع سردرد هم هنوز مشخص نیست و استرس ,کم خوابی وشروع سرماخوردگی میتواند از محرک های آن باشد.

درد چشم و عفونت

یکی از اصلی ترین علل بروز درد پشت کاسه چشم ابتلا به عفونت هایی در چشم و یا اطزاف آن است. همانگونه که درد ابتدای مطلب گفته شد بروز اختلال در سینوس ها و به ویژه عفونت در آنها می تواند از علل اصلی احساس درد در پشت کاسه چشم باشد زیرا تعدادبسیار زیادی از سینوس ها در اطراف چشم متمرکز شده اند و بروز عفونت در این ناحیه می تواند سبب درد پشت کاسه چشم شود.

درد چشم و آب سیاه

آب سیاه مربوط به افزایش فشاردر چشم است که باعث درد زیر ابرو و پشت کاسه چشم میشود.زمانی که فشار زیاد ,عصب های بینایی را تخریب کند, این درد ایجاد میشود و ممکن است فرد قادر به دیدن نباشد.البته دلیل آب سیاه هم هنوز معلوم نیست ,آب سیاه زاویه باز و آب سیاه زاویه بسته بخاطر عدم توانایی تراوش مایع درون چشم رخ میدهد وبطور پیوسته باعث افزایش فشار در چشم میشود.

درد چشم و مشکلات قرنیه

شایع‎ترین علت دردهای چشم مربوط به مشکلات قرنیه است. قرنیه خارجی‌ترین لایه‌ی چشم است. و سطح شفاف گنبدی شکلی دارد که جلوی چشم را پوشش می‌دهد. بسیاری از مشکلاتی که بر روی قرنیه تاثیر می‌گذارند در واقع مربوط به فضای پر از مایع مابین عنبیه و لایه‌ی داخلی قرنیه است. قرنیه مستقیما مانعی در برابر خاک، میکروب‌ها و سایر چیزهای مضر وذرات خارجی است که می‌توانند برای چشم صدمه‌ای به همراه داشته باشند. قرنیه همچنین در فیلتر و نابودی امواج فرابنفش (UV) ساطع شده از خورشید مفید است. مشکلات قرنیه‌ای شامل موارد زیر است: هرپس ساده کراتیت (Herpes simplex keratitis) : نوعی عفونت چشم که به دلیل ویروس هرپس ساده ایجاد می‌شود. کراتوپاتی تاولی: مشکلی چشمی که با تورم تاولی شکل قرنیه مشخص می‌شود. تاول‌ها می‌توانند بترکند و درد شدید، ناراحتی چشم و اختلال در دید را ایجاد کنند. کراتیت اولسراتیو پیرامونی (Peripheral ulcerative keratitis) : مشکلی چشمی که با ایجاد تورم و زخم قرنیه همراه است. معمولا در افرادی که بیماری‌های مرتبط با بافت‌های همبند مانند آرتریت روماتوئید دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد. زخم‌های قرنیه‌ای: عفونتی چشمی که با یک زخم باز در قرنیه همراه است. لنزهای تماسی، جراحات، داروها و سوتغذیه می‌توانند زخم‌های باز ایجاد کنند. زخم‌ها سبب ایجاد درد، قرمزی چشم و آبریزش چشم می‌شوند. مانند سایر بخش‌های بدن، قرنیه می‌تواند زخم‌ها و خراشیدگی‌های کوچک را التیام بدهد. آن ناحیه معمولا خودبه‌خود و بدون تاثیری جدی به دید، خوب می‌شود. جراحات عمیق‌تر می‌توانند اسکارهایی در قرنیه را سبب می‌شوند که باعث کدری قرنیه می‌شوند و می‌توانند موجب اختلال در دید شوند. افرادی که جراحاتی عمیق یا بیماری‌ قرنیه دارند احتمالا موارد زیر را تجربه می‌کنند: درد در چشم حساسیت به نور کاهش یا تاری دید قرمزی یا تورم چشم سردرد حالت تهوع یا خستگی برآمدگی یکی از چشم‌ها ناتوانی در حرکات چشمی در تمام جهات افرادی که بیماری یا آسیب قرنیه دارند ممکن است درد، آبریزش چشم و کاهش تیزی دید (sharpness) را تجربه کنند. هرکس که با این علائم غیرطبیعی در چشمش مواجه شود باید سریعا به متخصص چشم مراجعه کند. بیماری‌های قرنیه یا سایر بیماری‌های چشم فقط از طریق معاینه‌های چشم قابل تشخیص است. معمولا از لامپ شکاف برای معاینه قرنیه و چشم استفاده می‌کنند. وسیله‌ای که به پزشک این اجازه را می‌دهد تا با درشت‌نمایی بسیار بالا چشم را معاینه کنند. قطره‌ای چشمی به اسم فلورسئین ممکن است باعث لکه موقتی بر روی آن ناحیه از قرنیه شود اما در عوض به پزشک امکان دید بهتر را می‌دهد. پزشکان حتی ممکن است سطح زخم‌های موجود در چشم را بخراشند تا از چشم نمونه‌برداری کنند. نمونه در آزمایشگاه کشت می‌شود و برای شناسایی اینکه چه چیزی عفونت را ایجاد کرده استفاده می‌شود. پس از اینکه علت شناسایی شد، پزشک می‌تواند بهترین دارو برای مبارزه با عفونت را انتخاب کند. درمان‌های رایج چشم شامل موارد زیر است: قطره‌های آنتی‌بیوتیکی و یا ضدقارچی مسکن‌های خوراکی و یا مسکن‌هایی به صورت قطره‌ چشم و یا هر دو خارج کردن جسم خارجی پیوند قرنیه

علل شایع درد چشم

علل شایع درد چشم معمولا مربوط به بخش‌های خاصی از چشم است. این مناطق شامل قرنیه، قسمت سفید چشم (صلبیه) و لایه‌ی نازکی که به نام ملتحمه که آن را در بر می‌گیرد، است. قسمت رنگی چشم عنبیه است.

درد چشم و خراشیدگی اجسام خارجی

رایج‌ترین جراحت قرنیه ناشی از خراشیدگی اجسام خارجی است. خراشیدگی می‌تواند به وسیله این موارد ایجاد شود: ذرات موجود در باد کار با ابزار یا هر نوع دیگر از ذرات ناخن لنزهای تماسی لوازم آرایشی جسم خارجی که خارج می‌شود ممکن خراش کوچکی بر روی قرنیه به جای بگذارد. سلول‌های سطح چشم به سرعت رشد می‌کنند، بنابراین خراشیدگی‌ها معمولا بین 1 تا 3 روز بهبود پیدا می‌کنند. اگرچه یک ارزیابی پزشکی می‌تواند خراشیدگی قرنیه را مشخص کند و درمان را به وسیله آنتی‌بیوتیک‌ها که مانع از عفونت می‌شوند، تسریع کند. به طور معمول داروهای تسکین‌دهنده‌ی درد نیز به صورت قطره تجویز می‌شوند. همچنین پس از جراحت معاینه‌های پیگر توسط متخصص چشم توصیه می‌شود.

درد چشم و گلوکوم

گلوکوم زمانی اتفاق می‌افتد که بین تولید و خروج مایع درون چشم تعادل از بین برود و باعث شود فشار چشم تا سطح غیرسالمی افزایش پیدا کند. این افزایش فشار باعث تخریب تصاعدی عصب بینایی می‌شود که در نهایت می‌تواند موجب از بین رفتن دائمی دید شود. افراد ممکن است قرمزی چشم، ناراحتی و تاری دید یا سردرد را تجربه می‌کنند اما از دست دادن دیدِ ناشی از گلوکوم به آرامی اتفاق می‌افتد و ممکن است برای مدت طولانی‌ای قابل تشخیص نباشد. از آنجا که از دست دادن دید دائمی است، تشخیص زودهنگام بسیار حائز اهمیت است. زمانی که تشخیص صورت گرفت، می‌توان با اتخاذ درمانی مناسب از از بین رفتن دید جلوگیری کرد. ممکن است برای شخص قطره‌های حاوی مسدود‌کننده‌های بتا (beta-blockers) یا سایر ترکیب‌های کاهنده فشار چشم تجویز شود. نوع درمان به شدت گلوکوم بستگی دارد. ممکن است اگر فشار چشم بسیار بالا بود و یا قطره‌های چشم موثر نبودند، نیاز به جراحی باشد. پزشکان ممکن است خروج مایع را افزایش دهند و یا حتی یک سیستم جدید خروج ایجاد کنند. افرادی که در خطر بالای ابتلا به گلوکوم هستند باید هر 1 یا 2 سال مورد معاینه جامعی قرار بگیرند. پزشکان فشار چشم را اندازه خواهند گرفت و یا از وسیله‌ای به نام تونومتر استفاده خواهند کرد. همچنین آن‌ها از تونومتر برای بررسی تغییرات عصب بینایی که می‌تواند در اثر گلوکوم آسیب ببیند نیز استفاده می‌کنند. گلوکوم دومین علت نابینایی در جهان است و افراد بالای 60 سال شش برابر بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به گلوکوم هستند.

درد چشم و یووئیت

یووئیت به التهابی در هر کجای لایه‌ی رنگدانه دار چشم اطلاق می‌شود. این قسمت از چشم یووآ و یا دستگاه یوویل نامیده می‌شود. این ناحیه می‌تواند در اثر عفونت، جراحت و یا یک اختلال خودایمنی ملتهب شود. در بعضی موارد نیز علت التهاب نامعلوم است. علائم یووئیت: چشم درد قرمزی چشم از دست دادن و یا تاری دید یووئیت را می‌توان طی یک معاینه فیزیکی به وسیله لامپ شکاف تشخیص داد. یووئیت می‌تواند موجب تخریب دائمی چشم شود بنابراین این مشکل باید دراولین زمان ممکن درمان شود. معمولا درمان شامل کورتیکوستروئیدها که معمولا به صورت قطره چشم هستند، می‌شود. داروهایی برای اتساع حدقه، درمان‌های سایر داروها و حتی جراحی ممکن است نیاز باشد.

درد چشم و اندوفتالمیت

اندوفتالمیت یک عفونت چشمی است که توسط ارگانیسم‌های ایجاد می‌شود که در طی برش‌های جراحی یا جراحت‌های کره چشم وارد چشم می‌شوند. در برخی موارد، عفونت از گردش خون وارد چشم می‌شود اما این نوع از عفونت کمتر رایج است. عفونت معمولا ناشی از باکتری‌هاست، گرچه قارچ‌ها و تک‌یاخته ها نیز می‌توانند علت آن باشند. علائم اندوفتالمیت: درد شدید چشم قرمزی در قسمت سفید چشم حساسیت به نور روشن کاهش دید التهاب پلک افراد باید بلافاصله به دنبال درمان‌های پزشکی بروند. در مورد اندوفتالیمت گاهی اوقات حتی درمان سریع نیز ‌نتواند مانع از بین رفتن دید شود. متاسفانه در بعضی از افراد حتی به تاخیر انداختن چند ساعته‌ی درمان نیز می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی دید شود. متدهای درمانی شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، کورتیکوستروئیدها و جراحی می‌شود. در حین جراحی، پزشک می‌تواند بافتی که دچار عفونت شده را از داخل چشم خارج کند تا به مقابله با عفونت کمک کند.

نکاتی در مورد پیشگیری از درد چشم

افراد باید از شستن مرتب دست‌هایشان اطمینان حاصل کنند. اینکه از به اشتراک گذاشتن لوازم آرایشی، لوازم تماسی، قطره‌های چشم و یا هر چیز دیگری که می‌تواند موجب گسترش میکروب‌ها بشود پرهیز کنیم حائز اهمیت است. توجه داشته باشید اعمال ساده‎‌ای مانند آرایش کردن و یا گذاشتن لنزهای تماسی می‌تواند موجب درد چشم شوند. اگر دقت نشود لنزهای تماسی راهی ساده برای خراشیدگی قرنیه یا عفونت هستند. لنزهایی که به خوبی تمیز نشده‌اند و ذراتی بر روی آن‌ها باقی مانده است، زمانی که بر روی چشم قرار می‌گیرند ممکن است موجب خراشیدگی سطح شوند. همچنین لنزهایی که مدت زمان زیادی مثلا در زمان‌های نامناسب مانند خواب باقی می‌مانند و یا زمانی گذاشته می‌شوند که چشم‌ها بسیار خشک هستند می‌توانند باعث خراشیدگی شوند. گاهی اوقات خراشیدگی‌ها بدون هیچ عوارضی خوب می‌شوند اما گاها به صورت عفونت‌هایی مانند ورم ملتحمه (conjunctivitis) و یا همان چشم صورتی می‌شود که می‌تواند بسیار واگیردار باشد. افراد باید هنگامی که در حال انجام کارهایی هستند که ممکن است ذراتی وارد چشمشان شود از عینک‌های ایمنی استفاده کنند. اگرچه قرنیه بیشترین از بقیه بخش‌ها تحت تاثیر قرار می‌گیرد اما مشکلات سایر بخش‌ها نیز می‌تواند موجب درد چشم شود و نباید نادیده گرفته شوند. افراد در صورت مشاهده هر گونه تغییر یا مشکل مانند قرمزی، درد و کاهش دید باید به پزشک مراجعه کنند. بسیاری از مشکلات چشمی می‌توانند در صورت درمان به موقع بهبود یابند اما بعضی می‌توانند آسیب‌های دائمی و یا حتی کوری را ایجاد کنند که هیچ وقت درمان نمی‌شوند. معاینه مرتب چشم می‌تواند به شناسایی هر گونه مشکلی که ممکن است وجود داشته باشد کمک کند و اطمینان حاصل کند که تشخیص درستی داده شده و درمان مناسبی ارائه شده است.

درد چشم و میگرن

میگرن را می توان از جمله دردناک ترین انواع سردرد ها برشمرد. اصولا درد های میگرنی ریشه ارثی دارند و از والدین به فرزندان منتقل می شوند. درد های میگرنی ابتدا در یک قسمت از سر شروع می شوند و به تدریج تمام سر را در بر می گیرند. متخصصین معتقدند ابتلا به میگرن می تواند از علل اصلی بروز درد در پشت کاسه چشم باشد که برای درمان و تسکین این درد می توانید مدتی با چشمان بسته در یک اتاق تاریک به سر ببرید.

علل و دلایل درد چشم

آلرژی (حساسیت) – بلفاریت (التهاب و ورم پلک چشم) – بسته شدن مجرای اشکی – شالازیون (توده متورمی در لبه پلک) – سردرد خوشه ای (یک نوع سردرد) – مشکلات ناشی از لنز تماسی چشم – ساییدگی و خراش قرنیه چشم – خشکی چشم – اکتروپیون (برگشت لبه پلک به سمت بیرون) – انتروپیون (برگشت لبه پلک به سمت داخل چشم) – وجود یک ماده خارجی در چشم – گلوکوم (آب سیاه چشم) – التهاب و ورم صلبیه (سفیدی چشم) – آسیب و جراحت چشم مثل سوختگی یا وارد شدن ضربه – ورم عنبیه (قسمت رنگی چشم) – التهاب اعصاب چشم – ورم ملتحمه چشم یا چشم صورتی (ملتحمه، غشای موکوسی روی کره چشم و پلک هاست) – گل مژه – التهاب یووه آ (یووه آ، لایه ای از چشم است که دارای رگ های خونی و رنگدانه های چشم است) عللی که در بالا ذکر شد معمولاً باعث ایجاد درد چشم می شوند، ولی برای تشخیص دقیق علت باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

درد چشم و مراجعه به پزشک

اگر موارد زیر را در خودتان مشاهده کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید: – درد چشم شما به طور غیرعادی شدید بود. – بینایی شما به طور ناگهانی تغییر کرد. – چشم های شما هنگام دست زدن به آن ها خیلی درد گرفت. – همراه با درد چشم، دچار دل‌درد یا تهوع شدید. – چشم شما در اثر وجود یک جسم خارجی در آن یا پاشیدن یک ماده شیمیایی به سمت آن درد گرفت.درد چشم ممکن است به تنهایی اتفاق بیفتد، یا همراه با علائم زیر باشد: – قرمزی چشم – ریزش اشک – حساسیت به نور – ترشح مایعی از چشم که می تواند شفاف یا کدر باشد. – بعد از خوابیدن، چشم ها به دلیل ترشح مواد، به هم بچسبند و باز نشوند. – احساس وجود یک جسم خارجی در چشم که حتی ممکن است که چیزی هم وجود نداشته نباشد. – تهوع و استفراغ – کاهش بینایی – سردرد این علائم که همراه با درد چشم دیده می شوند می توانند به پزشک کمک کنند تا علت ایجاد کننده درد چشم را پیدا کند و تشخیص دهد.

اقدامات هنگام درد چشم

– اگر درد چشم شما شدید یا طولانی مدت بود، باید سریعاً به چشم پزشک مراجعه کنید. – اگر لنز می گذارید، سریعاً آن را از چشم تان درآورید و تا وقتی چشم پزشک، چشم های شما را معاینه نکرده است، آن را داخل چشم تان نگذارید. – اگر چیزی داخل چشم تان رفت یا ماده شیمیایی ای به سمت چشم تان پاشید، فوراً با آب ولرم آن را بشویید. – اگر احساس کردید چیزی در چشم شماست، آن را نمالید. مالیدن چشم با هل دادن جسم خارجی به قسمت های داخلی تر چشم، باعث آسیب بیشتر چشم ها می شود. – مواقعی که جسم فرو رفته در چشم کوچک است می توانید با برگرداندن آرام پلک بالایی به سمت بیرون و با دست تمیز خشک یا یک دستمال تمیز آن را به آرامی بیرون آورید. – مواقعی که درد چشم خفیف است، می توانید به آن ها استراحت دهید (یعنی چشم هایتان را مدتی ببندید)، یا داروی مسکن مثل استامینوفن بخورید و از نور و روشنایی پرهیز کنید. با این کارها درد چشم بهبود می یابد.

بیشتر بخوانید : ناخنک چشمآب سیاه چشمآب مروارید چیستگل مژهتیرگی دور چشم

  • سنگچول عزیزی

علت درد آرنج دست چپ چیست

جمعه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۷، ۱۰:۲۳ ب.ظ

علت درد آرنج دست چپ چیست

درد آرنج ,درد آرنج در بدنسازی,درد آرنج دست چپ,درد آرنج تنیس بازان,درد آرنج نشانه چیست,درد آرنج و زانو,درد آرنج و ساعد,درد آرنج راست,درد آرنج ناشی از چیست

درد آرنج , درد آرنج در بدنسازی , درد آرنج دست چپ , درد آرنج تنیس بازان

توضیحاتی در مورد درد آرنج

ساییدگی و آرتروز آرنج میتواند از علل دردهای مزمن آن باشد. بدجوش خوردن شکستگی های آرنج و یا آسیب مزمن بافت های آن بدنبال ضربات وارده میتواند در دراز مدت موجب ساییدگی و آرتروز آرنج شود. استفاده بیش ازحد و فشارهای مکرر بر روی تاندون های اطراف مفصل آرنج میتواند باعث ازبین رفتن این بافت ها مخصوصا درناحیه ای که تاندون ها به استخوان ها متصل شده است بشوند. با از بین رفتن این بافت ها دراطراف آرنج مخصوصا هنگام حرکت دست و مچ، درد ایجاد میشود دوره ریکاوری کامل بیمار براساس محل و میزان درد چند ماه طول می کشد. یکی از رایجترین درد های این ناحیه اختلال آرنج تنیس بازان است . اختلال آرنج گلف بازان کمتر از اختلالات دیگر ایجاد می شود اما مانند آسیب دیدگی هایی است که براثر استفاده بیش ازحد ازمفصل ایجاد می شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد درد آرنج صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علت درد آرنج

برای دیدن مطلب اصلی اینجا کلیک نمایید.

 

 

  • سنگچول عزیزی

علایم آرتروز شانه

جمعه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۷، ۰۸:۵۵ ب.ظ

علایم آرتروز شانه

آرتروز شانه ,آرتروز شانه فیزیوتراپی,آرتروز شانه و گردن,آرتروز شانه چیست,آرتروز شانه چپ,آرتروز شانه و درمان آن,آرتروز شانه ها,علایم آرتروز شانه

آرتروز شانه , آرتروز شانه فیزیوتراپی , آرتروز شانه و گردن , آرتروز شانه چیست

توضیحاتی در مورد آرتروز شانه

به طور ساده آرتروز به بیماری گفته میشود که در آن یک یا بیشتر از چند مفصل التهاب داشته باشند. در آرتروز ، التهاب باعث درد و ناراحتی میشود. اگرچه هیچ مراقبتی برای آرتروز وجود ندارد، ولی درمان های متفاوتی برای این بیماری وجوددارد. با وجود این موارد ، بیشتر افراد مبتلا به آرتروز ، قادر هستند که این درد را مدیریت کنند وفعال باشند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آرتروز شانه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علت آرتروز شانه چیست

آرتروز شانه زمانی رخ می‌دهد که غضروف پوشش دهنده اطراف مفصل شانه ساییده شود. در مراحل اولیه این عارضه، حفره‌های کوچکی در غضروف صاف پوشش دهنده هر طرف مفصل ایجاد می‌شود. در نهایت برجستگی‌های استخوانی کوچک یا “خارها و زائده‌های استخوانی” در لبه‌های سطح مفصل تشکیل می‌شود. با انباشته شدن مایع مفصلی زیر غضروف کیست‌هایی تشکیل‌ می‌شود که به استخوان فشار می‌آورند و بیمار را دچار شانه درد می‌کنند. غضروف در مراحل پیشرفته این عارضه کاملاً از بین می‌رود و در نتیجه استخوان‌ها روی یکدیگر ساییده می‌شوند. آرتروز گاهی پی‌آمد صدمه دیدن یا از جا در رفتن استخوان شانه یا فرسودگی شانه به مرور زمان است. ارتروز شانه در میان افراد 50 سال به بالا درصد شیوع بالایی دارد. همان طور که در گذر سالیان مفصل‌ها به شیوه‌ای اشتباه یا بیش از اندازه به کار گرفته می‌شوند، به همان نسبت نیز موارد بروز این بیماری در سنین بالاتر افزایش می‌یابد. بااین حال ابتلا به آرتروز شانه در افراد جوان‌ تر نیز به دلیل وارد شدن ضربه یا جراحی مفصل ناممکن نیست. این عارضه در میان زنان شایع‌ تر از مردان است.

علائم آرتروز شانه

رایجترین علائم آرتروز شانه، همانند دیگر مفاصل، بروز درد هنگام فعالیت است. به مرور زمان، بیمار هنگام استراحت کردن نیز دچار حمله درد می‌شود و حتی گاهی نمی‌تواند از شدت درد شانه به خواب رود. مفصل به موازات از بین رفتن غضروف، سفت می‌شود، دامنه حرکتی‌اش کاهش می‌یابد، و فعالیت بیمار را محدود می‌کند به گونه‌ای که حتی مخل انجام ساده‌ترین کارهای روزمرّه، مانند لباس پوشیدن، دست دراز کردن به طرف اشیاء و حتی رعایت بهداشت فردی می‌شود. همان‌طور که دامنه حرکتی مفصل محدود و محدودتر می‌شود، انجام کارهایی چون رانندگی، فعالیت ورزشی، کار خانه و حتی نوشتن و استفاده از رایانه دشوار می‌گردد. درد غالباً بر ناحیه پشت شانه متمرکز است، اما معمولاً از شانه تا بازو و آرنج نیز منتشر می‌شود. احتمالاً ناتوان کننده‌ترین علایم آرتروز شانه که اکثر بیماران با آن مواجه می‌شوند، کم‌خوابی است؛ چون بیمار به دشواری می‌تواند وضعیت راحتی را برای خوابیدن روی سمت آسیب دیده یا سالم پیدا کند. آرتروز به شدت بر حرکت مفصل شانه تأثیر می‌گذارد و گاهی حرکت دادن شانه به دلیل ساییده شدن استخوان‌های گوی حفره بر روی یکدیگر توأم با ترک برداشتن، ساییدگی شانه یا صدا دادن مفصل (کریپتوس) است.

علل آرتروز شانه

در واقع علل آرتروز شانه مشخص نیست اما اکثر افرادی که دچار بیماری آرتروز هستند حداقل بر اثر بروز یکی ازعوامل زیر به این بیماری مبتلا شده اند. ضربه به مفصل شانه: شکستگی استخوان،جابه جایی،آسیب دیدگی های جدی و جراحی باعث آسیب دیدگی مفصل شانه و در نهایت منجر به بیماری آرتروز می شود و علائم آن ممکن است چندین سال بعد ازآسیب دیگی ظاهر نشود فشار بروی مفصل شانه و آسیب دیدگی ها دردناک: افرادی که براساس شغل یا سبک زندگی فعالیت هایی پرفشار و سنگین یا تکراری با شانه خود انجام می دهند می توانند بافشارهای جزئی بر روی مفصل شانه رو به رو شوند و دچار بیماری آرتروز شوند افزایش سن: بیماری آرتروز شانه اغلب برروی افراد بالاتراز 50سال ایجاد می شود علائم بیماری آرتروز با افزایش سن ایجاد می شود به دلیل اینکه با افزایش سن غضروف ها ازبین می روند وباعث ازبین رفتن مفصل و کاهش انعطاف آن می شود بیماری های مادرزادی: تنظیم نبودن صحیح استخوان ها که باعث جابه جایی استخوان های افراد می شود می تواند خطر بروز بیماری آرتروز استخوان را دراین افراد افزایش دهد شرایط مادرزادی دیگر مانند اختلال درسوخت وسازبدن یا نقرس می تواند خطر افزایش بیماری آرتروز را افزایش دهد عوامل ژنتیکی: بیماری آرتروز مانند ویژگی های دیگر چون رنگ مو وقد ارثی و ژنتیکی است درحالیکه میزان تاثیر عوامل ژنتیکی دربروز بیماری آرتروز مشخص نیست اما بروز بیماری آرتروز در افرادی که سابقه خانوادگی در این بیماری داشته اند بیشتر است

تشخیص آرتروز شانه

برای تشخیص علت آرتروز شانه شرح کامل بیمار،معاینه فیزیکی وانجام رادیولوژی نیاز است. دکتر ارتوپد با انجام معاینه فیزیکی علائم و نشانه ها را ارزیابی می کند. این علائم آرتروز شانه شامل موارد زیر است -ضعیف شدن ماهیچه ها –حساسیت هنگام لمس مفصل وبروز درد هنگام فشارآوردن به مفصل -دامنه حرکتی مفصل -علائم آسیب دیدگی مفصل ،تاندون ها و لیگامنت های اطراف مفصل -شنیدن صدای تق تق مفصل هنگام حرکت آن مشاهده عکس گرفته شده بوسیله اشعه ایکس که نشان دهنده باریک شدن فضای مفصل،تغییرات استخوانی و وجود خار ها یا زایده های استخوانی اطراف مفصل است

درمان آرتروز شانه

همانند بیماری های آرتروز دیگر، درمان آرتروز شانه به صورت غیر جراحی است. پزشک روش های درمانی زیر را توصیه می کند: • استراحت کنید یا در فعالیت های خود تغییر ایجاد کنید تا از بروز درد جلوگیری کنید. شما باید نحوه حرکت دادن بازوی خود برای انجام دادن کارها را تغییر دهید. • حرکات ورزشی فیزیوتراپی دامنه حرکتی شانه شما را بهبود می بخشد. • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از قبیل آسپرین یا ایبوپروفن التهاب و درد را کاهش می دهند. این داروها غشای معده شما را ملتهب می کنند و باعث خونریزی داخلی می شوند. این داروها باید با غذا مصرف شوند. در صورتی که سابقه زخم معده دارید یا داروهای رقیق کننده خونی مصرف می کنید، قبل از مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی غیرتجویزی با پزشک مشورت کنید. • تزیق کورتیکواستروئید در شانه باعث کاهش شدید التهاب و درد می شود. با این حال، تاثیر آن اغلب موقتی است. • روزی دو تا سه مرتبه به مدت بیست یا سی دقیقه روی شانه خود یخ قرار دهید تا التهاب را کاهش دهید و درد را تسکین دهید. • در صورتی که به روماتیسم مفصلی مبتلا هستید، پزشک یک داروهای تنظیم بیماری مثل متوتکسات تجویز می کند. • مکمل های غذایی مثل گلوکوزامین و کوندرویتین سولفات به درمان درد شانه کمک می کنند. ( توجه: شواهد علمی کمی وجود دارد که از مصرف کلوکوزامین و کوندروتین سولفات برای درمان آرتروز حمایت کند. این ترکیبات با داروی دیگر اختلال ایجاد می کنند. همیشه قبل از مصرف مکمل های غذایی با پزشک مشورت کنید. کرایوتراپی، اصلاح ویسکوزیته و … روش‌های دیگری برای درمان آرتروز شانه هستند.

آرتروز شانه و عمل جراحی

در صورتی که درد باعث ناتوانی شده است و با روش های غیرجراحی تسکین پیدا نمی کند، پزشک جراحی را توصیه می کند. روش های جراحی شانه متعددی وجود دارد که بعضی از آنها نسبت به بقیه تهاجمی تر هستند. انتخاب نوع جراحی به موارد زیر بستگی دارد: اولویت جراح، سن، سطح فعالیت، نوع آرتروز شانه و میزان استخوان درگیر. این روش های جراحی عبارتند از : آرتروسکوپی: موارد درمان ارتروز شانه خفیف با آرتروسکوپی قابل درمان است.در طول آرتروسکوپی، جراح یک دوربین کوچک که آرتروسکوپ نامیده می شود را به مفصل شانه وارد می کند. دوربین تصاویری را در یک صفحه تلویزیونی نمایش می دهد و جراح از این تصاویر برای هدایت ابزار جراحی کوچک استفاده می کند. به دلیل این که آرتروسکوپ و ابزارهای جراحی باریک هستند، جراخ می تواند از برش های بسیار کوچک در عوضبرش بزرگ تری ک در روش جراحی باز نیاز است، استفاده کند. در طول این روش، جراح شانه می تواند داخل می تواند داخل مفصل را تمیز کرده و قطعات شل غضروف آسیب دیده را خارج سازد. اگر چه این روش باعث تسکین درد می شود، باعث حذف آرتریت از مفصل نمی شود. در صورت پیشرفت جراحی، در آینده به جراحی بیشتری نیاز است. جراحی تعویض مفصل شانه ( آرتروپلاستی): آرترور شانه پیشرفته را می توان با جراحی تعویض مفصل شانه درمان کرد. در این جراحی، بخش های آسیب دیده شانه خارج می شود و با اجزای مصنوعی که پروتز نامیده می شوند، جایگزین می گردند. روش های جراحی تعویض مفصل شانه از قرار زیر است: جراحی تعویض مفصل جزئی: تنها راس استخوان بازو با یک جز مصنوعی تعویض می شود. جراحی تعویض کامل مفصل شانه:هر دو راس استخوان بازو و کاسه مفصل تعویض می شوند. یک فنجان پلاستیکی در کاسه مفصل قرار داده می شود و یک گوی فلزی به قسمت بالای استخوان بازو می چسبند. جراحی تعویض مفصل شانه کامل معکوس: در این روش، کاسه و گوی فلزی برخلاف روش تعویض کامل مفصل شانه قرار داده می شوند. گوی فلزی در کاسه مفصل قرار داده می شود و فنجان پلاستیکی در لبه بالایی استخوان بازو قرار می گیرد. این روش برای افرادی که دچار پارگی روتاتور کاف شده اند، بیشتر جواب می دهد، زیرا برای حرکت بازو بر عضلات مختلفی و نه فقط روتاتورکاف وابسته است. جراحی برداشتن سطوح مفصلی: شایع ترین روش جراحی مورد استفاده برای درمان انواع آرتروز مفصل شانه برداشتن سطوح مفصلی است. پزشک این روش جراحی را به صورت آرتروسکوپی انجام می دهد. در این روش، قسمت کوچکی از استخوان از لبه کتف جدا می شود و فضایی را باز باقی می گذارد که به تدریج با بافت جای زخم پر می شود.

عوارض جراحی آرتروز شانه

همانند همه جراحی ها، این جراحی نیز خطراتت و عوارض جانبی احتمالی دارد. مشکلات احتمالا پس از جراحی شانه شامل عفونت، خونریزی بیش از حد، لخته خونی و آسیب به عروق خونی یا عصب ها است. این عوارض به ندرت پیش می آیند و جراح ارتوپد می تواند آنها را کنترل کند.

آرتروز شانه و ریکاوری

روش های جراحی درمان ساییدگی مفصل شانه عموما در کاهش درد و بازیابی دامنه حرکتی بسیار موثر هستند. زمان ریکاوری و برنامه های توانبخشی به نوع جراحی صورت گرفته بستگی دارد.

آناتومی شانه

شانه از تعدادی استخوان‌ به هم متصل تشکیل می‌شود؛ انتهای فوقانی بازو (هومروس) یک گوی موسوم به سر هومرال (بازویی) است که روی حفره‌ای تکیه می‌کند که بخشی از استخوان کتف به نام گلنوئید به شمار می‌رود. برخلاف مفصل ران، که آن هم یک مفصل گوی و حفره‌ای اما دارای حفره‌ای عمیق برای برقراری پایداری است، شانه نه برای حفظ پایداری که برای به حرکت درآمدن آفریده شده است و نسبت به بقیه مفصل‌های بدن بیشترین حرکت را دارد. گوی مفصل شانه در مقابل حفره حرکت می‌کند، اما چون صرفاً روی آن قرار دارد و به آن تکیه می‌کند و کاملاً درون آن فرو نرفته است، برای پایداری و حرکت به بافت‌های نرم وابسته است. رباط‌ها (لیگامان‌ها)، رشته‌هایی که هم به گوی و هم به حفره متصل‌اند، و تاندون‌ها (اتصال‌های بافت نرم ماهیچه به استخوان) در پایداری شانه نقش دارند. تاندون‌های شانه گوی را در حفره می‌چرخانند و به همین جهت آنها را چرخاننده شانه (روتیتور کاف) می‌نامند. بنابراین چهار تاندون چرخاننده‌ی شانه، آن را به حرکت درمی‌آورند و پایدارش می‌سازند؛ این تاندون‌ها خود در معرض آسیب دیدن، فرسودگی و سایش و تخریب (پارگی چرخاننده شانه) قرار دارند.

انواع آرتروز شانه

رایج‌ترین گونه‌های ارتروز شانه عبارت‌اند از: استئوآرتریت ارتروز شانه، مشابه مورد زانو و مغصل ران، یکی از گونه‌های فرسایشی آرتروز است و احتمالاً در نتیجه‌ی تلفیق عواملی چون استفاده بیش از حد، وراثت، میکرو تروما و افزایش نیروهای بین مفصلی بروز می‌یابد. غضروف مواد تشکیل دهنده شیمیایی طبیعی خود را از دست می‌دهد، دچار فرسودگی و ساییدگی شانه می‌شود و در نهایت کاملاً از بین می‌رود؛ بدون این پوشش حفاظتی، استخوان‌های زیرین بر روی هم ساییده می‌شوند و به درد شانه دامن می‌زنند. آرتروز شانه التهابی در عارضه‌هایی چون آرتریت روماتوئید، عامل‌های متعدد و غالباً مرتبط با سیستم ایمنی منجر به التهاب مفصل و پوشش آن می‌شوند، به گونه‌ای که در نهایت سطح‌های غضروفی ساییده می‌شوند. خوشبختانه در درمان پزشکی بسیاری از گونه‌های آرتروز التهابی پیشرفت‌های چشمگیری به دست آمده است، و ضرورت درمان جراحی تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است. آرتروپاتی (بیماری مفصل) پارگی چرخاننده شانه (کاف) پارگی‌های بسیار بزرگ تاندون چرخاننده شانه (روتیتور کاف) در اصطلاح آرتروپاتی، پارگی کاف نامیده می‌شود و پیامد درمان نشدن آسیب محل اتصال چهار عضله پایدار کننده و حرکت دهنده اصلی مفصل شانه است. علی‌رغم شیوع پایین پارگی‌های عمده‌ی تاندون چرخاننده شانه، در حدود ۴% بیمارانی که به درمان پارگی چرخاننده شانه بی‌توجه هستند به آرتروپاتی (بیماری مفصل) پارگی کاف مبتلا می‌شوند. درمان آرتروز شانه ناشی از آرتروپاتی پارگی کاف بسیار دشوار است، چون در این حالت هم بافت نرم نگهدارنده مفصل و هم سطح مفصل آسیب می‌بینند. مرگ استخوانی(بافت مردگی غیرعروقی) این گونه از آرتروز شانه عارضه‌ی نادری است که در آن خون‌رسانی به استخوان تشکیل دهنده‌ی گوی شانه دچار اختلال می‌شود و این امر به مرگ و متلاشی شدن بخش استخوانی می‌انجامد. غضروف پوشش دهنده در پی‌آمد از دست رفتن حمایت استخوان در معرض نیروهایی قرار می‌گیرد که این بار آسیب دیدن غضروف را در پی دارد. آرتروز شانه پس از ‌آسیب این گونه از آرتروز شانه در نتیجه شکستگی گوی یا حفره در حالتی بروز می‌یابد که سطح غضروف نیز هنگام شکسته شدن استخوان آسیب دیده باشد. علت ارتروز شانه در نهایت ساییدگی و از بین رفتن سطح غضروف را موجب می‌شود.

نشانه های آرتروز شانه

رایج‌ترین علائم آرتروز شانه، همانند دیگر مفاصل، بروز شانه درد هنگام فعالیت است. به مرور زمان، بیمار هنگام استراحت کردن نیز دچار حمله درد می‌شود و حتی گاهی نمی‌تواند از شدت درد به خواب رود. مفصل به موازات از بین رفتن غضروف، سفت می‌شود، دامنه حرکتی‌اش کاهش می‌یابد، و فعالیت بیمار را محدود می‌کند به گونه‌ای که حتی مخل انجام ساده‌ترین کارهای روزمرّه، مانند لباس پوشیدن، دست دراز کردن به طرف اشیاء و حتی رعایت بهداشت فردی می‌شود. همان‌طور که دامنه حرکتی مفصل محدود و محدودتر می‌شود، انجام کارهایی چون رانندگی، فعالیت ورزشی، کار خانه و حتی نوشتن و استفاده از رایانه دشوار می‌گردد. درد شانه غالباً بر ناحیه پشت شانه متمرکز است، اما معمولاً از شانه تا بازو و آرنج نیز منتشر می‌شود. احتمالاً ناتوان کننده‌ترین علامتی که اکثر بیماران با آن مواجه می‌شوند، کم‌خوابی است؛ چون بیمار به دشواری می‌تواند وضعیت راحتی را برای خوابیدن روی سمت آسیب دیده یا سالم پیدا کند. آرتروز به شدت بر حرکت مفصل شانه تأثیر می‌گذارد و گاهی حرکت دادن شانه به دلیل ساییده شدن استخوان‌های گوی یا حفره بر روی یکدیگر توأم با ترک برداشتن، ساییدگی یا صدا دادن مفصل (کریپتوس) است.

آرتروز شانه و داروهای ضدالتهابی

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن، ناپروکسین یا آسپرین از جمله داروهای مفیدی هستند که فروش بدون نسخه‌شان آزاد است. چون این داورها شکم را تحریک می‌کنند و باعث سوزش آن می‌شوند بهتر است همراه وعده‌های غذایی مصرف شوند. داروهای ضدالتهاب تجویزی نیز در دسترس‌اند و احتمال دارد چنانچه طبق دستور پزشک مصرف شوند، عوارض جانبی کمتری را به دنبال داشته باشند و چندان باعث آزار بیمار نشوند. در هر حال پزشک معالج باید از تمام داروهای مصرفی بیمار و اثر برهم‌کنش‌های بالقوه آنها بر یکدیگر آگاهی داشته باشد.

آرتروز شانه و الکتروتراپی

الکتروتراپی و مدالیته‌های موضعی برای کاهش درد و بهبود طبیعی بوسیله افزایش انرژی (الکتریکی، صوتی، نوری، مغناطیسی، حرارتی) انجام می‌شوند. الکتروتراپی و مدالیته‌های موضعی دارای مزایای کوتاه‌مدت هستند که مقدمه‌ای برای روش های درمانی بلندمدت مانند تمارین ورزشی محسوب می‌شوند. در حالیکه بسیاری از بیماران با استفاده از الکتروتراپی شاهد اثرات فوری درمانی هستند، بایستی توجه داشته باشیم که مدالیته‌های غیرفعال در واقع مشابه داروهای مُسکن و ضد التهاب عمل می‌کنند. به این معنی که الکتروتراپی و مدالیته‌های موضعی روش هایی برای کاهش درد و التهاب هستند که اثرات کوتاه‌مدت دارند که به شما اجازه می‌دهند تا زمان برطرف شدن علت اصلی عارضه، به فعالیت خود ادامه دهید.

آرتروز شانه و گاز اوزون

تزریق گاز اوزون در زانو و دیگر مفاصل باعث کاهش درد و التهاب می‌شود. اوزون‌درمانی اکسیژن فعال (مخلوط اکسیژن و اوزون) را مستقیما به قسمت آسیب‌دیده می‌فرستد. این روش درمانی کم‌تهاجمی خاصیت ضدالتهابی و احیاکننده اوزون را مستقیما به بافت دارای التهاب ارسال می‌کند. اوزون باعث کاهش درد شده و بوسیله فعال‌سازی سلول های بنیادی بدن بیمار که دارای قدرت بازسازی سلول های آسیب‌دیده هستند، باعث احیای بافت می‌شوند. اوزون همچنین سیستم طبیعی آنتی‌اکسیدان را که حمله رادیکال های آزاد را کنترل می‌کند فعال می‌کند (حمله رادیکال های آزاد در اثر التهاب مزمن باعث آسیب‌دیدگی سلول و ایجاد درد می‌شود). تزریق اوزون باغث افزایش جریان خون و بهبود سنتز کلاژن و غضروف می‌شود. اوزون باعث بهبود تقریبا تمامی موارد مرتبط با بیماری یعنی انتقال اکسیژن، بهبود جریان خون و عملکرد دستگاه ایمنی می‌شود.

بیشتر بخوانید : درد شانه ♥ شانه درد ♥ درد کتف ♥ لرزش دستدرد مچ دست

  • سنگچول عزیزی

ورم پلک بالای چشم کودک

جمعه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۷، ۱۰:۰۴ ق.ظ

ورم پلک بالای چشم کودک

التهاب پلک ,التهاب پلک چشم,التهاب پلک بالای چشم,التهاب پلک پایین چشم,التهاب پلک نوزاد,التهاب پلک بالا,التهاب پلکی,التهاب پلکها,التهاب پلک در کودکان

التهاب پلک , التهاب پلک چشم , التهاب پلک بالای چشم , التهاب پلک پایین چشم

توضیحاتی در مورد التهاب پلک

بلفاریت التهاب پلک ها و و فولیکول های مژه است. این بیماری شایع و اغلب طولانی مدت است ولی خوشبختانه نمی تواند به طور دائمی به بینایی آسیب بزند.بلفاریت امکان دارد التهاب در خود پلک ها، مژه ها، غدد چربی میبومین (غددی که ترشحات آن ها، حرکت پلک را آسان می کند) و ملتحمه چشم (روی سفیدی چشم) نیز دیده شود.بلفاریت بلفاریت می تواند در اثر عفونت های باکتریایی نیز ایجاد شود ولی مسری نیست. افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند روزاسه، سبوره، دارندگان پوست چرب، شوره سر و یا مبتلایان به خشکی چشم بیشتر مستعد ابتلا به بلفاریت هستند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب پلک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع التهاب پلک

بلفاریت به دو شکل رخ می دهد:بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی، عفونت های میکروبی و سبوره(پوسته پوسته شدن) هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک است، قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از:آکنه روزاسه و شوره سر.

علائم التهاب پلک

قرمزی و وجود پوسته های چرب روی لبه پلک ریختن مژه ها وجود زخم های کوچک روی پلک. اگر لبه پلک زخم شود، روی این زخم ها دلمه بسته خواهد شد. اگر این دلمه ها برداشته شوند، خونریزی رخ خواهد داد. تحریک و اذیت شدن چشم در صورتی که پوسته های لبه پلک به درون چشم بیافتند. پوسته پوسته شدن روی مژه ها و در گوشه چشم یا روی پلک حساسیت به نور به محض مشاهده چنین علائمی، فرد باید به چشم پزشک مراجعه کند. علائم دیگری که ممکن است همراه بلفاریت ظاهر شود:قی کردن بیش از حد گوشه چشم هنگام بیدار شدن از خواب، چرب بودن بالا و پایین پلک ها، خارش، سوزش، احساس وجود شی خارجی در چشم با پلک زدن، چشم قرمز یا متورم، التهاب یا شکسته شدن پوست در امتداد لبه های پلک، و اشک بیش از حد. برخی از این علائم در سایر بیماری های چشمی نیز ممکن است مشترک باشد به عنوان مثال در گلوکوم حاد نیز چشم به طور ناگهانی قرمز و دردناک می شود.

درمان التهاب پلک

خط اول درمان بلفاریت، حفظ بهداشت پلک است. تمیز نگهداشتن پلک ها نیز باید به واسطه شستشوی دائمی و مرتب مژه ها با شامپو بچه باشد تا لبه های پلک تمیز شود و شوره ها و پوسته ریزی ها تمیز شوند. شامپو زدن به چشم در این افراد باید مدام انجام شود نه برای چند روز، چرا که این افراد زمینه این بیماری را دارند و در صورت رعایت نکردن این اقدامات ممکن است بلفاریت عود کند. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. همین طور عفونت چشم بیمار باید کنترل شود و اگر اشک چشم کم است باید اشک مصنوعی تجویز گردد. گاهی درمان با قطره های چشمی آنتی بیوتیک و پمادها در صورت وجود عفونت ضروری است. قطره های حاوی داروهای ضد التهابی نیز ممکن است کمک کننده باشد. بلفاریت در هوای آلوده و خشک بیشتر نشان می دهد و افرادی که در محیط های مرطوب و پاک زندگی می کنند کمتر در معرض این بیماری قرار می گیرند.

التهاب پلک یا بلفاریت

بلفاریت التهاب پلک ها بویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

درمان بلفاریت یا التهاب پلک

درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولاً عود می کند. درمان بستگی به نوع بلفاریت دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و/یا ماساژ پلک باشد. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پماد های لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) هم لازم باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون هم استفاده می شود ولی اثرات جانبی این داروها مانع استفاده دراز مدت از آنهاست. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. این کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچهء رقیق شده انجام می شود. برای ماساژ پلک ها ابتدا دستان خود را شسته و با کمک انگشتان یا گوش پاک کن یا گاز یا حوله تمیز لبه های پلک و حوالی مژه ها را توسط شامپو بچه ماساژ داده و سپس با آب ولرم کاملا” آب بکشید. در بعضی از موارد تجویز آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی و یا درمان خوراکی ضروری است. در صورتیکه غدد چربی پلک ها نیز اختلال عملکرد داشته باشند کمپرس گرم و ماساژ پلک برای خارج کردن چربی اضافی ضروری است. نحوه انجام ماساژ در این موارد توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده می شود. از آنجا که بلفاریت تمایل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است برای مدتی طولانی ادامه یابد. در صورتیکه بیمار از لنز تماسی استفاده کند، بسته به نوع بلفاریت، ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاریت و حتی بعد از آن از لنز استفاده نشود. برای بعضی از این بیماران لنز های با نفوذ پذیری بالا تجویز می شود و به بعضی دیگر توصیه می شود که دفعات تعویض لنز را بیشتر کنند. بعضی از بیماران هم در استفاده از لنز مشکل پیدا خواهند کرد و باید از روش های دیگری برای اصلاح عیب انکساری خود استفاده کنند. بهتر است از مواد آرایشی نیز استفاده نشود زیرا ممکن است مانع شستشوی پلک و ماساژ درمانی شود. در بعضی از موارد بلفاریت به بیمار توصیه می شود از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها استفاده کند.

نام های دیگر التهاب پلک

پلک‌آماس یا بلفاریت (به انگلیسی: Blepharitis) التهاب پلک‌ها به ویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می‌دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می‌شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت‌های میکروبی (مانند استافیلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می‌شود. دو بیماری پوستی شایعی که سبب بلفاریت خلفی می‌شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

التهاب پلک و گل‌ مژه

گل‌مژه یک عفونت غده در پلک است. رایج‌ترین نوع گل‌مژه غده اشکی را آلوده می‌کند که در رأس مژه قرار دارد. گل‌مژه گاهی درون پلک تشکیل می‌شود که به خاطر غده چربی است. گل‌مژه اغلب با یک جوش قرمز، خارش و متورم شروع می‌شود. پس از گذشت چند ساعت یا چند روز، شروع به تغییر شکل می‌دهد. بعضی از آن‌ها سرسفید رنگی دارند. در بیشتر موارد عفونت تنها یک غده اشکی یا چربی تنها را آلوده می‌کند و نیاز به درمان خاصی ندارد. گرم نگه‌داشتن محل آن به درد کمک کند. افراد باید از محصولات چشمی همچون، لوازم‌آرایشی و کرم‌های چشم تا زمانی که گل‌مژه ناپدید شود خودداری کنند. همچنین نباید تلاش کنند تا گل‌مژه را بترکانند، زیرا این کار باعث انتقال عفونت شده و به چشم آسیب می‌زند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند در این موارد کمک کند: چند گل‌مژه هم‌زمان به وجود آیند گل‌مژه خیلی دردناک باشد علائم بدتر شوند منجر به تب شود بینایی کاملاً از بین برود اگر فردی هرکدام از این علائم را با یک گل‌مژه از خود نشان دهد،‌باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و گل‌ مژه مزمن

گل‌مژه مزمن شبیه گل‌مژه است، اما یک عفونت نیست. در عوض زمانی اتفاق می‌افتد که یک غده چربی در پلک گرفته شود. افرادی که یک گل‌مژه مزمن داشته‌اند در معرض ابتلای بیشتر هستند و جوش‌ها اغلب بزرگ‌تر می‌شوند. به‌هرحال این نوع از گل‌مژه به‌ندرت دردناک است. اغلب خودبه‌خود از بین می‌روند. گرم کردن ناحیه می‌تواند به از بین رفتن سریع‌تر گل‌مژه مزمن کمک کند. وقتی‌که گل‌مژه مزمن خیلی بزرگ می‌شود، می‌تواند به بینایی آسیب بزند و دردناک هم باشد. همچنین گفتن این‌که این نوع از گل‌مژه با گل‌مژه فرق دارد کار دشوار است. اگر تورم پس از چند روز از بین نرفت یا اگر دیگر علائم همچون، تب هم ظاهر شدند فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و حساسیت

اگر یک‌چشم خارش، قرمز همراه با تورم چشم باشد، علت می‌تواند نوعی از حساسیت چشمی باشد. گردوغبار، گرده گیاهان و دیگر آلرژی‌های معمول می‌توانند باعث آزار چشم شوند و منجر به واکنش آلرژیک چشمی شوند. آلرژی‌های چشم به‌ندرت خطرناک هستند، اما می‌توانند آزاردهنده باشند. خودداری از آلرژی‌های شناخته‌شده بهترین نوع درمان هست، اما برخی افتد با مصرف آنتی‌هیستامین‌ها درد را کاهش می‌دهند، مثل سرچسب. برخی قطره‌های چشمی هم می‌توانند از خارش و خشکی چشم جلوگیری کند. اما اگر علائم باقی بمانند فرد باید با پزشک متخصص تماس بگیرد. پزشک ممکن است آزمایش آلرژی تجویز کند یا درمان خاصی را پیشنهاد دهد.

التهاب پلک و خستگی

خستگی و کوفتگی می‌تواند باعث تورم چشم‌ها شود. نگه‌داشتن آب در طول شب هم می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند. این مورد می‌تواند باعث متورم شدن چشم‌ها در صبح شود. به‌خصوص اگر فرد خوب نخوابیده باشد. قرار دادن یک قله سرد درحالی‌که سر را بر روی بالشت بالا نگه‌داشته‌اید ممکن است کمک‌کننده باشد. نوشیدن یک لیوان آب ممکن است به کاهش تجمع مایع و تورم کمک کند.

التهاب پلک و گریه کردن

گریه کردن می‌تواند باعث پارگی عروق خونی کوچک چشم و پلک شود، به‌خصوص اگر گریه کردن خیلی شدید و طولانی‌مدت باشد. پلک‌های متورم که بعد از گریه کردن در فردی ظاهر می‌شود می‌تواند به دلیل نتیجه تجمع مایع باشد که آن‌هم نتیجه افزایش فشارخون در نقطه‌ای در اطراف چشم باشد. استراحت ، خنک نگه‌داشتن، بالا گرفتن سر و نوشیدن آب می‌تواند کمک‌کننده باشد.

التهاب پلک و محصولات آرایشی

تورم و پاک کردن چشم وقتی‌که آرایش و محصولات نگه‌دارنده پوست وارد چشم شوند، می‌توانند به چشم‌ها و بافت‌های اطراف آن آسیب بزنند، تورم ایجاد کنند و باعث قرمزی و درد شوند. واکنش‌های آلرژیک به این مواد هم می‌تواند منجر به تورم پلک شود. اگر افراد سوزش و تورم چشم را تجربه کرده‌اند باید از قطره‌های اشکی استفاده کنند که در داروخانه‌ها موجود هست. این کار برای تسکین ناراحتی بسیار خوب است. اگر سوزش ادامه داشت یا بدتر شد فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد. از قطره‌های سفیدکننده چشم یا هر نوع محصولات دیگر برای کاهش درد خودداری کنید. این محصولات می‌توانند سبب واکنش‌های شیمیایی شدیدی با لوازم‌آرایشی و محصولات نگه‌دارنده پوست شوند.

التهاب پلک و آماس چشمی

آماس چشمی نوعی عفونت است که در عمق بافت پلک به وجود می‌آید. این نوع می‌تواند خیلی سریع منتقل شود و معمولاً خیلی دردناک است. حتی یک برش خیلی کوچک می‌تواند برای ورود باکتری‌ها کافی باشد و باعث ایجاد آماس چشمی شود. اگر پلک درد شدیدی داشته باشد، قرمز شود، رگه شود یا متورم باشد فردی باید به دنبال اقدامات اولیه ضروری باشد. آماس یک نوع بسیار جدی تورم است که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. بر اساس میزان شدت عفونت ممکن است که نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک باشد.

التهاب پلک و بیماری Graves

بیماری Graves یک اختلال اندوکرین است که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث شود که تیروئید اشتباهاً سلول‌ها را برای مبارزه با عفونتی در چشم که وجود ندارد بفرستد. آنتی‌بادی‌های که آزاد می‌کند باعث تورم و التهاب در چشم می‌شود. گروهی از درمان‌ها برای بیماری Graves در دسترس است، مثل جراحی تیروئید و داروهای مختلف.

التهاب پلک و بافرت

برخی افراد باکتری‌های بیشتری درون و اطراف چشم و پلک‌هایشان دارند. این باکتری‌ها می‌تواند باعث ایجاد حالتی شوند که بافرت نام دارد. افراد مبتلابه بلفریت معمولاً پلک‌های چرب‌تر دارند و اجسام شوره مانندی در اطراف پلک‌هایشان دارند. بعضی افراد با بلفریت پلک‌های متورم و دردناکی دارند. بلفریت وضعیت مزمنی است که درمانی ندارد. در عوض علائمی دارد که ظاهرشده و از بین می‌روند. گرم نگه‌داشتن، پاک کردن هرگونه لوازم‌آرایشی به‌طور کامل و تمیز کردن پلک‌ها کمک‌کننده خواهد بود. یک متخصص چشم یا اپتومتریست ممکن است نوعی از آنتی‌بیوتیک را تجویز کنند. بعضی وقت‌ها بلفریت به عفونت‌های شدیدتری ختم می‌شود. اگر یک عفونت بلفریت از نوع قبلی خود شدیدتر باشد یا اگر درد خیلی شدید باشد حتماً با پزشک متخصص تماس گرفته شود.

التهاب پلک و ورم ملتحمه

ورم ملتحمه یا چشم صورتی، عفونت چشمی است در ناحیه ملتحمه چشم ایجاد می‌شود. این ناحیه کاملاً پاک و تمیز و دارای بافت نازکی هست که پلک و کره چشم را پوشانده است. افراد مبتلابه این عارضه معمولاً کره چشم صورتی یا قرمز دارند و ممکن است درد، خارش و تورم پلک هم داشته باشند. تا رایج‌ترین نوع ورم ملتحمه، نوعی عفونت ویروسی است که پس از۷ تا ۱۰ روز از بین می‌رود. درحالی‌که عفونت باکتریایی هم منجر به این نوع از تورم شود. به‌ندرت آلرژی‌ها یا محرک‌هایی مثل عطرها می‌توانند برای چشم مشکل ایجاد کنند. گرم نگه‌داشتن می‌تواند به تسکین درد کمک کند. همچنین افراد باید به این موارد هم توجه کنند: چشم را تمیز و بدون مواد آرایشی نگه‌دارند از مالیدن با لمس کردن چشم خودداری کنید دست‌های خود را مرتب بشورید تا از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنید

بیشتر بخوانید : التهاب زیر چشم ♥ التهاب عنبیه ♥ التهاب گوش ♥ درد حدقه چشمتنبلی چشم

  • سنگچول عزیزی

عفونت روده بزرگ در کودکان

جمعه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۷، ۱۲:۳۰ ق.ظ

عفونت روده بزرگ در کودکان

التهاب روده بزرگ ,التهاب روده بزرگ درمان گیاهی,التهاب روده بزرگ علایم,التهاب روده بزرگ و درمان آن,التهاب روده بزرگ در کودکان,التهاب روده بزرگ در کودکان

التهاب روده بزرگ , التهاب روده بزرگ درمان گیاهی , التهاب روده بزرگ علایم , التهاب روده بزرگ و درمان آن

توضیحاتی در مورد التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده (به انگلیسی: Inflammatory bowel disease) یا (IBD) به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که سبب التهاب جدار روده بزرگ و روده باریک می‌گردند. شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارت‌اند از: بیماری کولیت زخمی و بیماری کرون. این دو بیماری از جهاتی دارای شباهتهایی هستند. هر دو بیماری موجب التهاب جدار روده‌ها می‌شوند. البته تفاوتهای زیادی در مورد مناطق درگیر و عمق التهاب بین این دو بیماری وجود دارد. در برنامه درمانی دو بیماری مشابهت‌های فراوانی وجود دارد. یک نکته مهم که باید به آن توجه داشت این است که: بیماری کرون علاوه بر آنکه روده بزرگ و روده باریک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، همچنین می‌تواند بر دهان، مری، معده و مقعد نیز اثر بگذارد. در حالی که کولیت زخمی در درجه اول روده بزرگ و راست روده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب روده بزرگ صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

بیماری التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده در سال ۲۰۱۳ در سطح جهانی منجر به ۵۱ هزار مورد مرگ و میر و در سال ۱۹۹۰ منجر به ۵۵ هزار مورد مرگ و میر شده است.  افزایش میزان ابتلا به بیماری‌های التهابی روده از زمان جنگ جهانی دوم، مرتبط با افزایش مصرف گوشت در سراسر جهان شناخته شده است که حمایت کننده این ادعاست که مصرف پروتئین‌های حیوانی با بیماری‌های التهابی روده در ارتباط است. بیماری‌های التهابی روده در اروپا افزایش یافته است.

التهاب روده بزرگ چیست

در پزشکی، به تورم و التهابی که در بخش‌های گوناگون رودهٔ بزرگ (پس‌روده، راست‌روده، و کورروده) پدید می‌آید التهاب رودهٔ بزرگ گفته می‌شود

بیماری های روده

کولیت زخمی و بیماری کرون دو بیماری مزمن درمان ناپذیر مرتبط با روده هستند. این دو بیماری اغلب در یک گروه کنار هم قرار گرفته و به عنوان بیماری التهابی روده (IBD) شناخته می شوند، زیرا علائم مشابه دارند. به طور کلی، بیماری التهابی روده بیماری افراد سفیدپوست ساکن در کشورهای توسعه یافته جهان است و بیشتر در نوجوانان و جوانان تشخیص داده می شود. در شرایطی که به نظر می رسد بیماری کرون و کولیت زخمی در خانواده ها دیده شود، اما ارتباط همواره مستقیم نیست (مانند از پدر و مادر به فرزند). خطر به ارث بردن بیماری التهابی روده به طور کلی کم است، به استثنای مواردی که هم پدر و هم مادر به یک نوع از بیماری التهابی روده مبتلا باشند.

التهاب روده بزرگ و سن

در چه سنی بیماری التهابی روده بیشتر شایع است؟ بیماری التهابی روده به عنوان بیماری نوجوانان و جوانان در نظر گرفته می شود، زیرا برای نخستین بار بیشتر در افرادی که در بازه سنی 15 تا 25 سال قرار دارند، تشخیص داده می شود.

التهاب روده بزرگ و نواحی جغرافیایی

در کدام نواحی جغرافیایی بیماری التهابی روده شایع‌تر است؟ بیماری التهابی روده بیشتر در مناطق زیر دیده می شود: کشورهای توسعه یافته مناطق شهری اقلیم شمالی کولیت زخمی بیشتر در آمریکا و کشورهای شمال اروپا شایع است و در ژاپن و آفریقای جنوبی کمترین میزان شیوع را دارد. بیماری التهابی روده در میان افراد سفید پوست و آفریقایی آمریکایی تبارها بیشتر شایع است و کمترین میزان شیوع را میان افراد اسپانیایی و آسیایی تبار دارد.

التهاب روده بزرگ و عوامل محیطی

دو عامل آپاندکتومی و سابقه سیگار کشیدن نشان داده اند که بر ابتلا به بیماری التهابی روده تاثیرگذار هستند. نتایج 13 مطالعه که بین سال های 1987 تا 1999 انجام شدند، نشان داده اند که برداشتن آپاندیس می تواند خطر ابتلا به کولیت زخمی را تا 69 درصد کاهش دهد. افرادی که سابقا سیگاری بوده اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کولیت زخمی قرار دارند، در شرایطی که افراد سیگاری با کمترین میزان خطر مواجه هستند. این گرایش نشان می دهد سیگار کشیدن به پیشگیری از ظهور کولیت زخمی کمک می کند. سیگار کشیدن روی بیماری کرون اثری معکوس دارد؛ افراد سیگاری یا افرادی که در گذشته سیگاری بوده اند نسبت به افراد غیر سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون قرار دارند.

التهاب روده بزرگ یک بیماری ارثی

به نظر می رسد خطر به ارث بردن بیماری کرون بیشتر از کولیت زخمی است. خطر ابتلا به بیماری کرون در طول زندگی برای کودکانی که یکی از والدین آنها به این بیماری مبتلا است 7 تا 9 درصد و خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده 10 درصد است. خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده در کودکانی که پدرو مادر آنها هر دو به بیماری التهابی روده مبتلا هستند 35 درصد است. تقریبا 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده دارای یک عضو خانواده مبتلا به این بیماری هستند. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها به این شرایط مبتلا است، 10 برابر بیشتر از افراد عادی دیگر است. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که برادر یا خواهر آنها به این بیماری مبتلا است، 30 برابر بیشتر از افراد عادی است. عوامل دیگر مانند رژیم غذایی، استفاده از گزینه های ضدبارداری خوراکی، و عفونت ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما نقش آنها همچنان نامشخص است.

التهاب روده بزرگ یا اختصار آی‌ بی‌ دی

اصطلاح بیماری روده‌ی التهابی یا به اختصار آی‌بی‌دی (IBD: Inflammatory Bowl Disease) به گروهی از بیماری‌های التهاب‌زا گفته می‌شود که روده را درگیر می‌کنند. گمان غالب بر این بوده است که التهاب روده نوعی بیماری خودایمنی است، اما تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب مزمن روده ممکن است نه به دلیل حمله‌ی دستگاه ایمنی به خود بدن، بلکه به علت حمله‌ به ویروس‌ها و باکتری‌های بی‌ضرر یا غذای موجود در روده‌ها باشد که التهاب و به‌دنبال آن آسیب روده را ایجاد می‌کند.

التهاب زخم‌ شونده‌ی روده‌ی بزرگ

التهاب زخم‌شونده‌ی روده‌ی بزرگ یا کولیت اولسراتیو (UC: Ulcerative Colitis) و بیماری کرون (Crohn’s disease) دو بیماری جدی از بیماری‌های التهابی روده هستند. کولیت اولسراتیو محدود به پس‌روده یا روده‌ی بزرگ است. اما بیماری کرون می‌تواند هر قسمتی از لوله‌ی گوارش، از دهان تا مقعد، را درگیر کند؛ گرچه معمولا انتهای روده‌ی کوچک یا روده‌ی بزرگ یا هر دو را درگیر می‌کند. اگر دچار IBD باشید، می‌دانید که معمولا این بیماری با شدت و ضعف دوره‌ای همراه است. زمانی که التهاب شدید وجود دارد، بیماری فعال است و علائم ظهور می‌کنند. زمانی که میزان التهاب خفیف باشد یا التهابی وجود نداشته باشد، فرد علامتی ندارد و گفته می‌شود که بیماری خاموش شده است

علت التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده دلیل مشخصی ندارد. برخی از عوامل یا ترکیبی از آنها (باکتری‌ها، ویروس‌ها، پادتن‌ها) سیستم ایمنی بدن را برای ایجاد واکنش التهابی در دستگاه گوارش فعال می‌کنند. تحقیقات اخیر ترکیبی از عوامل مانند وراثت، ژن‌ها، و/یا عوامل محیطی را در پیدایش بیماری التهاب روده مؤثر می‌دانند. همچنین این احتمال وجود دارد که بافت بدن، خود این واکنش خودایمنی را برانگیخته کند. دلیل بیماری التهاب روده هرچه باشد، واکنش‌های کنترل‌نشده‌ی التهاب‌زا ادامه پیدا می‌کنند و به دیواره‌ی روده‌ای آسیب می‌زنند؛ این وضعیت منجر به اسهال و درد شکمی می‌شود.

مشکلات التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده می‌تواند با مشکلات جدی‌ در سلامتی روده‌ها همراه باشد: خون‌ریزی فراوان از زخم‌ها (اولسرها)ی روده‌ای؛ سوراخ شدگی یا پارگی روده؛ تنگ شدن روده (stricture) و مسدود شدن روده، که در بیماری کرون دیده می‌شود؛ فیستول (مجرای خروجی ناهنجار) و بیماری‌های اطراف مقعد (بیماری‌هایی که بافت اطراف مقعد را درگیر می‌کند)؛ این مشکل بیشتر در بیماری کرون دیده می‌شود تا در کولیت اولسراتیو؛ روده‌ی متسع سمی (مگاکولون سمی) که به اتساع بیش از اندازه‌ی روده‌ی بزرگ گفته می‌شود که می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. این حالت بیشتر در کولیت اولسراتیو دیده می‌شود تا در بیماری کرون؛ سوءِتغذیه. بیماری‌های التهابی روده، به خصوص کولیت اولسراتیو، خطر ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ را افزایش می‌دهند. IBD همچنین می‌تواند روی دیگر اندام بدن اثر بگذارد؛ برای مثال، فرد مبتلا به بیماری‌های التهاب روده ممکن است دچار التهاب مفصل (آرتریت)، مشکلات پوستی، التهاب چشم، اختلالات کلیوی و کبد یا از دست دادن بافت استخوانی شود. مشکلات مفصلی، چشمی و پوستی اغلب در کنار یکدیگر بروز پیدا می‌کنند.

تشخیص التهاب روده بزرگ

پزشک IBD را بر اساس علائم شما، همچنین آزمایش‌ها و تست‌هایی که درخواست می‌کند، تشخیص می‌دهد. این تست‌ها و آزمایش‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند: آزمایش مدفوع نمونه‌ی مدفوع فرد برای رد کردن دلایل میکروبی، ویروسی یا انگلی که موجب اسهال می‌شود به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. همچنین، مدفوع برای یافتن ردی از خونی که نمی‌توان آن را با چشم غیرمسلح دید بررسی می‌شود. آزمایش شمارش سلول‌های خونی (CBC) یک پرستار یا تکنسین آزمایشگاه از خون فرد نمونه‌ای می‌گیرد که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. افزایش گلبول‌های سفید خون احتمال وجود التهاب را مطرح می‌کند. و اگر خون‌ریزی شدیدی در بدن وجود داشته باشد، سطح گلبول‌های قرمز خون و هموگلوبین کاهش می‌یابد. آزمایش‌های خونی دیگر الکترولیت‌ها (سدیم و پتاسیم)، پروتئین، و نشانگر‌های التهاب مانند سرعت ته‌نشین شدن گلبول‌های قرمز (ESR) و پروتئینِ واکنشیِ سی (CRP: C-reactive protein) ممکن است برای بررسی شدت بیماری درخواست شوند. ممکن است در بیماری کولیت اولسراتیو سطوح آنتی‌بادی سیتوپلاسمی ضدنوتروفیلی دور هسته‌ای (pANCA: Perinuclear antineutrophil cytoplasmic antibody) افزایش پیدا کند. همچنین ممکن است پزشک تست‌های مخصوص بیماری‌های منتقل‌شده از راه آمیزش را هم درخواست کند. تصویربرداری اشعه‌ی ایکس باریمی گرچه به‌ندرت از این آزمایش استفاده می‌شود، اما می‌توان از آن برای بررسی ناهنجاری‌های ایجاد شده در اثر بیماری کرون در بخش فوقانی لوله‌ی گوارش شامل مری، معده و روده‌ی کوچک استفاده کرد. اگر هدف بررسی بخش فوقانی دستگاه گوارش باشد فرد محلول گچی باریم‌داری را قورت می‌دهد. این محلول سطح لوله‌ی گوارش را می‌پوشاند و آن را برای عکس‌برداری اشعه ایکس قابل رؤیت می‌کند. اگر از این روش برای بررسی بخش تحتانی دستگاه گوارش استفاده شود محلول باریم‌دار از راه مقعد وارد بدن بیمار می‌شود و از او خواسته می‌شود که آن را تا اتمام عکس‌برداری از روده‌ی بزرگ و راست‌روده (رکتوم) نگه دارد. در این فرایند ممکن است بتوان ناهنجاری‌های ایجاد شده چه در اثر بیماری کرون چه کولیت اولسراتیو را مشاهده کرد.تست‌های رادیولوژیک دیگر تصویرنگاری مقطعی (سی‌تی اسکن)، تصویرسازی تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی) و سونوگرافی نیز برای تشخیص بیماری کرون و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شوند. سیگموئیدوسکوپی در این روش یک پزشک با استفاده از سیگموئیدوسکوپ (لوله‌ای باریک و منعطف دارای منبع نور و دوربین)، تصویر یک‌سوم انتهایی روده‌ی بزرگ بیمار را که شامل راست‌روده و کولون سیگموئید است بررسی می‌کند. سیگموئیدوسکوپ از طریق مقعد وارد بدن فرد می‌شود و تصاویر دیواره‌ی روده‌ به دنبال زخم‌ها، التهاب و خون‌ریزی معاینه می‌شود. پزشک همچنین ممکن است در این فرایند با استفاده از ابزاری که از داخل لوله‌ی سیگموئیدوسکوپ رد می‌کند از جدار روده نمونه‌ (بیوپسی) تهیه کند و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه ارجاع بدهد. کولونوسکوپی مانند سیگموئیدوسکوپی است، اما در اینجا پزشک از یک لوله‌ی منعطف طویل‌تر برای بررسی تمام روده‌ی بزرگ استفاده می‌کند. این تست امکان بررسی شدت بیماری در روده‌ی بزرگ (کولون) را مهیا می‌کند. اندوسکوپی فوقانی اگر علائم فرد مربوط به بخش فوقانی لوله‌ی گوارش باشد، مثلا تهوع و استفراغ، پزشک از اندوسکوپ استفاده می‌کند، که لوله‌ای باریک، منعطف و دارای منبع نور و دوربین است، تا بتواند مری، معده و دئودنوم را که بخش ابتدایی روده‌ی کوچک است مشاهده کند. زخم‌ها (اولسرها) در معده و دئودنومِ یکی از هر ۱۰ نفر فرد مبتلا به بیماری کرون رخ می‌دهد. اندوسکوپی کپسولی این تست در تشخیص بیماری‌هایی که روده‌ی کوچک را درگیر می‌کنند، مانند کرون، مفید است. در این روش فرد کپسول کوچکی را می‌بلعد که درون آن یک دوربین وجود دارد. تصاویری که دوربین از مری، معده و روده‌ی کوچک می‌گیرد به گیرنده‌ی تعبیه شده در کمربندی فرستاده می‌شود که بیمار آن را می‌بندد. در انتهای این فرایند، تصاویر از کمربند روی کامپیوتر بارگذاری می‌شود. دوربین هم نهایتا از روده می‌گذرد و دفع می‌شود.

التهاب روده بزرگ و خود مراقبتی

گرچه رژیم خاصی نیست که برای جلوگیری یا درمان IBD مفید تشخیص داده شده باشد، اما ایجاد تغییرات غذایی می‌تواند به کنترل علائم کمک کند. مهم است که با پزشک‌تان درباره‌ی تغذیه سالم صحبت کنید در عین اینکه مطمئن می‌شوید مواد مغذی لازم را به بدن‌تان می‌رسانید. برای مثال برحسب علائم‌تان، پزشک ممکن است بخواهد میزان دریافت فیبر یا لبنیات مصرفی‌تان را کاهش بدهید. همچنین بدن ممکن است وعده‌های کوچک با تعداد بیشتر را بهتر بپذیرد. به‌صورت کلی نیازی به پرهیز غذایی خاصی در این بیماری وجود ندارد مگر غذاهایی که علائم را در شما به وجود می‌آورند یا تشدید می‌کنند. یکی از مداخلات تغذیه‌ای که احتمال دارد پزشک از شما بخواهد رعایت رژیم کم‌‌باقی‌مانده (low-residue diet) است. در رژیم کم‌باقی‌مانده محدودیت غذایی بسیار بالاست و هدف از آن کاستن از میزان فیبر و سایر مواد هضم‌نشدنی‌ای است که از روده‌ی بزرگ دفع می‌شوند. رعایت رژیم کم‌باقی‌مانده کمک می‌کند علائمی مانند اسهال و درد شکمی فروکش کنند. نکته‌ی مهم حین پیروی از رژیم کم‌باقی‌مانده این است که مطمئن شوید طول مدت لازم برای مراعات آن را درست فهمیده باشید؛ زیرا در رژیم کم‌باقی‌مانده تمام مواد مغذی که به آن احتیاج دارید تأمین نمی‌شود. همچنین پزشک ممکن است مصرف مکمل‌های ویتامینی را برای شما تجویز کند. جنبه‌ی مهم دیگر خودمراقبی در بیماری‌های التهاب روده مدیریت استرس است. استرس می‌تواند باعث تشدید علائم IBD بشود. شاید خوب باشد که فهرستی از مواردی که موجب استرس شما می‌شوند را پیدا کنید و بعد ببینید کدام‌یک را می‌توانید از روال روزمره‌تان حذف کنید. همچنین، زمانی که متوجه شدید استرس به سراغ‌تان آمده کشیدن چند نفس عمیق و بیرون دادن آن به آرامی می‌تواند از تنش شما بکاهد

التهاب روده بزرگ و درمان‌ های پزشکی

هدف درمان‌های پزشکی در بیماری IBD، این است که پاسخ التهابی ناهنجار سرکوب شود تا بافت لوله‌ی گوارش فرصتی برای بهبود داشته باشد. زمانی که این بهبودی حاصل شود به تبع آن باید شاهدِ از بین رفتن علائم اسهال و درد شکمی باشیم. زمانی که علائم تحت کنترل درآمدند، درمان پزشکی تمرکز خود را روی کاهش دفعات عود بیماری و حفظ دوره‌ی خاموشی بیماری قرار می‌دهد. پزشکان معمولا برای درمان IBD داروها را به صورت مرحله‌به‌مرحله تجویز می‌کنند. در شیوه‌ی مرحله‌ای ابتدا داروهای کم‌ضررتر یا داروهایی که دوره‌ی مصرف کوتاه‌تری دارند تجویز می‌شوند؛ اگر این داروها تسکین مورد نظر را فراهم نکرد داروهای مرحله‌ی بالاتر استفاده می‌شوند.

بیشتر بخوانید : درد روده ♥ التهاب روده ♥ ورم روده ♥ انسداد رودهیبوست

  • سنگچول عزیزی