شعر در مورد تکامل
شعر در مورد تکامل
شعر در مورد تکامل ,شعر درباره تکامل,شعر برای تکامل,شعر در باره تکامل,شعر با تکامل,شعر درمورد تکامل,شعر با کلمه تکامل,شعر با کلمه ی تکامل,شعری در مورد تکامل,شعری درباره تکامل,شعر درباره ی تکامل,شعر کودکانه در مورد تکامل,شعر مفهومی در مورد تکامل,شعرهای کودکانه در مورد تکامل
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد تکامل برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
اینایی که میبینن آنلاینی
و پیام میدن “هستی؟”
تکامل یافته‌ی همونایی هستن
که زنگ میزدن خونه و میپرسیدن
“کجایی؟”
شعر در مورد تکامل
بعضی ها ، هیچ وقت آدم نمی شوند !
در چرخه ی تکامل …
چگونه ظاهرِ آدم یافتند ،
نمیدانم !
خصلتشان زخم زدن است ! و خراشیدنِ روح !
حالا تو بگو ، چگونه در کنارِ چنین گرگهایی ..
اگر چنگ در نیاوری ! دوام می یــابــی !
شعر درباره تکامل
زن خودش را خوشگل می کند
چون خوب فهمیده که چشم مرد،
تکامل یافته تر از مغز اوست!”
شعر برای تکامل
سیر تکاملی درس خوندن من…!!!!
ابتدایی:فک کنم هیچی غلط ندارم….
راهنمایی:فک کنم یه غلط دارم…
دبیرستان:فک کنم یه سوالو درست نوشتم…
دانشگاه:فک کنم یه سوالو فهمیدم یعنی چی 😐
شعر در باره تکامل
سیر تکاملی بعضیا برعکسه
اول آدم بودن
بعد یواش یواش گاو میشن 😐
شعر با تکامل
خواب دریا را بهم ریخته ام!
چمدانم،دورتر ازمن تنهاتر ازمن به سفر می رود
پاهایم،درد را می کشند ! ومن هجرت را استخاره می کنم
چه کسی همراه من است؟
من درانجماد برف وبوران به تکامل رسیده ام !
ساحل سپید سلامت چه دور است !
شعر درمورد تکامل
عبور باید کرد
صدای باد می آید، عبور باید کرد
و من مسافرم ، ای بادهای همواره!
مرا به وسعت تشکیل برگ ها ببرید
مرا به کودکی شور آب ها برسانید
و کفش های مرا تا تکامل تن انگور
پر از تحرک زیبایی خضوع کنید
شعر با کلمه تکامل
دقیقه های مرا تا کبوتران مکرر
در آسمان سپید غریزه اوج دهید
و اتفاق وجود مرا کنار درخت
بدل کنید به یک ارتباط گمشده پاک
و در تنفس تنهایی
دریچه های شعور مرا بهم بزنید
روان کنیدم دنبال بادبادک آن روز
مرا به خلوت ابعاد زندگی ببرید
حضور “هیچ” ملایم را
به من نشان بدهید
شعر با کلمه ی تکامل
بگو که یک شبه مردی شدی برای خودت
و ایستادی امروز روی پای خودت
نشان بده به همه چه قیامتی هستی
و باز در پی اثبات ادّعای خودت
از آسمانی گهواره روی خاک بیفت
بیفت مثل همه مردها به پای خودت
پدر قنوت گرفته ترا برای خدا
ولی هنوز تو مشغول ربنای خودت
که شاید آخر سیر تکامل حلقت
سه جرعه تیر بریزی درون نای خودت
یکی به جای عمویت که از تو تشنه تر است
یکی به جای رباب و یکی به جای خودت
شعری در مورد تکامل
بده تمام خودت را به نیزه ها و بگیر
برای عمه کمی سایه در ازای خودت
و بعد همسفر کاروان برو بالا
برو به قصد رسیدن به انتهای خودت
و در نهایت معراج خویش می بینی
که تازه آخر عرش است ابتدای خودت
سه روز بعد، در افلاک دفن خواهی شد
درون قلب پدر خاک کربلای خودت…
شعری درباره تکامل
در وسط این همیشه های سیاه
حرف بزن خواهر تکامل خوشرنگ
خون مرا پر کن از ملایمت هوش
نبض مرا روی زبری نفس عشق
شعر درباره ی تکامل
روزی که دانش لب آب زندگی می کرد
انسان در تنبلی لطیف یک مرتع با فلسفه های لاجوردی خوش بود
در سمت پرنده فکر می کرد با نبض درخت او می زد
مغلوب شرایط شقایق بود مفهوم درشت شط در قعر کلام او تلاطم داشت
انسان در متن عناصر می خوابید نزدیک طلوع ترس بیدار می شد
اما گاهی آواز غریب رشد در مفصل ترد لذت می پیچید
زانوی عروج خاکی می شد آن وقت انگشت تکامل
در هندسه دقیق اندوه تنها می ماند
شعر کودکانه در مورد تکامل
من در این جشن جسمانی موسیقی اختران را
از درون سفالینه ها می شنیدم
و نگاهم پر از کوچ جادوگران بود
ای قدیمی ترین عکس نرگس در آیینه حزن
جذبه تو مرا همچنان برد
تا هوای تکامل ؟
شعر مفهومی در مورد تکامل
سخن از روزست و پنجره های باز
و هوای تازه
و اجاقی که در آن اشیا بیهده می سوزند
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است
و تولد و تکامل و غرور
سخن از دستان
عاشق ماست
شعرهای کودکانه در مورد تکامل
در سفر ساقه های نارس اندیشه ام
به سر و تکامل توقف خواهم کرد
زمستان کوچ خواهد داد
رمه ی سردش را به سمت ساقه ی من
و باد خورشید لبانم را خواهد دزدید
شعر در مورد تکامل
بیشتر بخوانید :
